2e bootreis Great Bear Rainforest Bluewater
Door: Tineke
06 Oktober 2011 | Canada, Vancouver
VOORAF: ZIE WWW.TINEKEMIKE.NL VOOR FOTO'S EN FILMS (ook na 2011)!!!
Maandag 26 september 2011
Vancouver > Prince Rupert: vliegen
In het Best Western Hotel in Vancouver hoefden we pas om 14.30 van de kamer te zijn. We hadden zo’n late uitchecktijd, omdat we aan het einde van de middag gingen vliegen naar Prince Rupert. We hoefden pas woensdag in Prince Rupert te zijn maar we wilden geen enkel risico nemen om door slecht weer de bootreis te missen (zoals de laatste keer bijna gebeurde). Mike had daarom deze vliegreis een dag naar voren verschoven. We moesten met een klein vliegtuigje en die kunnen niet altijd vertrekken (door mist, regen, wind enz.) en vandaag hadden ze last van een technische storing. We zouden om 17.30 moeten opstijgen, maar het werd 20.30!! Van deze vertraging stond niets op internet en dus waren wij keurig op tijd op het vliegveld. Er zat niets anders op dan gewoon te wachten. Gelukkig was er een Subway!
In Prince Rubert ligt het vliegveld op een eilandje. En het stormde stevig: Mike vond dit een van de slechtste/angstigste landingen ooit….. Op het vliegveld werden we opgewacht door een (oude) bus. De bagage ging in een kleine vrachtwagen en die reed achter de bus aan. De bus en de bagagewagen gingen op een ferry. De golven vielen gelukkig mee. We hadden erger verwacht gelet op de storm! Zo reden we naar het centrum van Prince Rupert en hier moesten we nog een stukje lopen naar de Pacific Inn. Dit was een wat ouder hotel, maar met erg vriendelijke mensen (wat we wisten van de vorige keren). We waren er rond 23.00 uur.
Dinsdag 27 september 2011
Nog een dag in Prince Rupert
We sliepen lekker uit en deden de hele dag rustig aan: de post, de boeken, de was, boodschappen, rondje door het centrum gelopen, enz. Zo konden we de volgende dag goed uitgeslapen aan de boottrip beginnen.
Woensdag 28 september 2011
Prince Rupert > Hartley Bay: met watervliegtuig
Om half 10 ’s ochtends gingen we met een taxi naar Seal Cove. Dit was de plek in Prince Rupert waar het watervliegtuig naar Hartley Bay vertrok. De boot voor de “grote trip” de Island Odyssey lag daar op ons te wachten. Gelukkig ging nu alles op tijd….
Toen we kennis hadden gemaakt met de bemanning en iedereen (12 mensen) een kamer toegewezen had gekregen op de boot, konden we nog even Hartley Bay bekijken. Na een uurtje vaarden we de haven uit. Ondertussen kregen we uitleg over veiligheid e.d. maar….al gauw verstoorden de eerste bruinvissen en de eerste walvis het praatje. Iedereen wilde natuurlijk eerst naar de bultrug kijken en foto’s maken.
Dit herhaalde zich nog 3 of 4 keer. We zagen zelfs 7 bultrugwalvissen op een rijtje (bij elkaar) zwemmen!! Én we zagen een zwarte beer langs de kust. Ook hier ging de boot naar toe en zo konden we zien dat hij een soort schelpen van de rots at. Deze dingen zijn zo hard, maar hij beet ze er gewoon vanaf! Hier bleven we een hele tijd kijken én luisteren (alsof de beer chips at zoals onze jongens thuis). Het was heel bijzonder hoe hij behendig op die stijle rotsen zijn maaltje bij elkaar scharrelde. Door al het “oponthoud” (we keken ook heeeeel lang bij de walvissen) gingen we maar net voor donker voor anker. In het donker wil je hier niet varen, want vele boomstammen drijvend in het water (bijverschijnsel van de ongelukkige houtkap hier).
Na het (lekkere) eten van de kok gingen we verder met het praatje van kapitein Tom en met de uitleg van bioloog Tim over alles wat we vandaag hadden gezien. Een ieder werd geassisteerd door schipper Bruce.
Donderdag 29 september 2011
Op de Island Odyssey
We moesten op tijd ontbijten (7 uur) want dan waren we op tijd bij de berenstand. Dit was dezelfde plek als waar we met de vorige boottrip waren. Hier gingen we weer heen om de witte beer te zien. Wij wisten dus al van ”de hoed en de rand”, maar het was toch spannend of we weer witte beren zouden zien….
Het was ontzettend slecht weer. Het regende heel hard en veel. Toch was iedereen opgewekt en vol verwachting.
Op de stand zagen we eerst wat zwarte beren, en om elf uur…..een Spirit beer! Iedereen vergat meteen de kou en de nattigheid en was vol bewondering. Het is ook echt heel speciaal om deze beer te zien. Oók al was het voor ons een herhaling!!
De helft van de groep ging tussen de middag terug naar de boot (i.v.m. de kou), maar wij bleven natuurlijk. En dat was weer geluk, want er kwam nog een Spirit beer. Hij kwam van achter de stand naar het water en Mike zag hem als eerste. Het was echt super, maar ondertussen was het 15.30 en wilden we allemaal terug naar de boot. Het was door de wind knap koud aan het worden.
Sommige gingen nog naar de Hot Springs, maar wij warmden ons op de boot bij de kachel en met warme chocomelk.
Vrijdag 30 september 2011
Op de Island Odyssey
Ook vandaag gingen we naar de berenkijkplek, maar nu naar het tweede platform. Hier heb je beter uitzicht, omdat je ook om de hoek kunt kijken. Zo zie je de beren eerder aankomen. Bovendien liggen hier een paar mooi omgevallen bomen over de rivier waar ze over heen lopen. We zagen veel zwarte beren, maar de witte zwarte beer (waar we vooral voor kwamen) kwam pas rond 13.00 uur! Hij liep net als de zwarte zwarte beren over de omgevallen bomen en ving vissen in onze richting. Zo konden we hem prima observeren en filmen en foto’s maken. Iedereen was onder de indruk!!
Het weer was vandaag veel beter. Het was warm en in tegenstelling met gister trok nu iedereen steeds meer kleren uit!
Rond 16.00 uur waren we terug op de boot en vaarden we naar de volgende ankerplaats. Onderweg zagen we wat walvissen en mooie watervallen.
Ook in de baai waar we de nacht doorbrachten was het rustig en hadden we prachtig uitzicht.
Zaterdag 1 oktober 2011
Op de Island Odyssey
Rond 8 uur ging de boot op weg richting Mussel Inlet. Wij kregen een lekker ontbijt.
Ook nu zagen we onderweg enkele walvissen. In de baai gingen we weer met de zodiak op pad om beren en wolven te zoeken. Beren vonden we wel (4 grizzlies en 1 zwarte), maar helaas geen wolven. Deze beren zijn absoluut niet aan mensen gewend en gaan dan ook erg snel het regenwoud in. Om ze te kunnen fotograferen enz. moesten we dan ook voldoende afstand houden en erg stil zijn.
In dit gebied is het verschil tussen eb en vloed behoorlijk groot en dus kun je de ene keer dichter bij het land komen dan de andere keer. Wat opviel was dat er heel veel vogels zaten.
Na het (lekkere) avondeten gingen we nog een keer naar dezelfde plek en zagen nog wat grizzlies. Je moest trouwens heel goed kijken, want de bruine kleur van de grizzlies was bijna hetzelfde als de rotsen…..
Zondag 2 oktober 2011
Op de Island Odyssey
Vandaag stonden we weer om 7 uur op en gingen met de zodiak naar beren zoeken. En natuurlijk keken we extra uit naar wolven! Wel zagen we weer grizzlies maar geen wolven…
Rond 9 uur waren we terug op de boot en gingen op weg naar Kynoch Inlet. Onderweg werden de zeilen gehesen en wie wilde kon in de zodiak om foto’s van de grote boot te maken. Ik ging ook mee, maakte leuke foto’s maar…. er zat geen chip in het toestel. Die zat nog in de computer! Daarna vingen Tom en een van de gasten 3 grote vissen met een lijn. De vissen leken op grondliggers maar dan met stippen op hun lijf in bloempatroon. ’s Avonds aten we dus vis…
In Kynoch Inlet gingen we weer met de zodiak op pad. Nu mochten we wel aan land en vonden we voetafdrukken van zwarte beren en 1 wolvenpoot. Dat maakte het wel spannend! De afdrukken moesten redelijk vers zijn, want bij vloed worden ze allemaal gewist. Verder kregen we uitleg over planten en bomen.
Toen we terug wilden naar de grote boot – met de zodiak – was het water weer gestegen en lagen de zodiaks buiten ons bereik. Tom (onze kapitein) moest helaas stevig het koude water in om het touw te vinden. Hij werd erg nat!! Maar gelukkig kwam het allemaal weer goed.
Na het avondeten gingen we nog een keer maar we zagen geen wildlife.
Maandag 3 oktober 2011
Op de Island Odyssey
Ook deze dag zaten we om 7.30 aan het ontbijt. Daarna gingen we weer in de zodiak om nog een keer naar beren te zoeken. We zagen 1 grizzly en 1 vette zwarte beer.
Rond 9 uur gingen we weer op weg richting Klemtu. Dit is een First Native dorp. We hoopten dat we in het “grote huis” konden kijken, maar dat was gesloten en kon pas weer om ongeveer 18.30 open gedaan worden. De eigenaren waren n.l. weg met de boot. Met de (oorspronkelijke) bewoners van dit soort dorpen kun je moeilijk afspraken maken wat betreft de tijd. Daarom liepen we maar wat rond om de benen te strekken. Bij de brug in het dorp zaten erg veel zalmen in de rivier. We liepen hier langs “omhoog” en kwamen langs een viskwekerij, over een erg glibberig houten pad en een stukje het bos in. Daar stonden een paar behoorlijk dikke bomen. (Dat maakte Mike blij!). Het was eigenlijk vreemd dat er zo dicht bij het dorp nog zulke dikke knotsen stonden (meestal gekapt, zijn zo’n 40.000 dollar per stuk waard………)!
Na dit uitstapje vaarden we verder naar Salmon Bay waar we gingen liggen voor de nacht. ’s Nachts keek ik uit het raam en zag allemaal lichtjes in het water. Dit was een reactie van stoffen in het water op de vallende regen en de springende visjes. Het moeilijke woord hiervoor ben ik alweer vergeten.
’s Avonds bestond het eten vooral uit de restjes van andere dagen, maar smaakte toch prima.
Dinsdag 4 oktober 2011
Op de Island Odyssey
Ook deze dag moesten we vroeg uit de veren. We gingen weer met de zodiak aan land. we liepen over een berenpad langs en door de rivier vol met zalm! Dit was erg mooi, maar vooral ook erg leuk. Je moest n.l. onder omgevallen bomen door naar de overkant van de rivier en weer terug en je voelde hoe sterk de stroming in zo’n klein riviertje was. Helaas liet Mike hier zijn filmcamera deels in het water “bengelen”…..
Op de grote boot ging het richting Bella Bella. We gingen door een smalle doorgang en de boot moest rustig varen. Een van de gasten werd in de mast gehesen om mooie foto’s te maken. Gelukkig was het mooi weer en konden we allemaal buiten zijn.
Deze avond gingen we voor de nacht op een plaats liggen (Dufferin Island) waar ook zeeotters zaten. Die beesten zijn altijd grappig om te zien. Helaas is het moeilijk om ze van dichtbij te bekijken, want ze duiken nogal snel onder (gelet op hun ervaringen uit het verleden: bijna uitgeroeid door de mens)! We gingen met de zodiak om de kleine rotspartijen heen en vonden er gelukkig nog een paar. Mike had het fototoestel (want zijn camera is nu ook nat…) en maakte een prima foto van een otter met kind! We gingen ook nog even aan land om te “strandjutteren”. We vonden niets bijzonders, maar we verloren wel iets, n.l. onze 2e schipper! Hij was de andere kant op gelopen en was uit ons gezichtsveld. Na een tijdje kwam hij terug met een door hem gevonden zak en een kleine boei. In de zak zat een waterdichte zak met allerlei eten met data tot ver in 2012/2013…..
Na het eten hielden we de kust/omgeving nog wel met de verrekijker in de gaten, want je weet nooit of er nog een wolf, beer of iets anders tevoorschijn komt. Helaas vonden we niets….
Woensdag 5 oktober 2011
Op de Island Odyssey
We moesten nog maar 17 miles (28 km) varen naar Bella Bella. We hadden dus alle tijd en iedereen kon dan ook rustig opstaan en zijn koffer pakken. Onderweg zagen we nog de nodige zeehonden, zeeleeuwen en vogels. De kok maakte nog een lunch (spaghetti) en daarna was het afscheid nemen. Dit deden we o.a. door in een kring te zitten en met een adelaarsveer in de hand te vertellen wat je mooiste ervaring van deze tocht was. Iedereen was het er over eens dat de Witte Beer toch wel erg bijzonder/speciaal was en dat de groep én het personeel erg gezellig waren!!
In Bella Bella ging iedereen met de taxi naar het vliegveld, maar het was mooi weer en wij waren blij dat we de benen konden strekken en gingen lopen (ongeveer 30 minuten).
Het (kleine) vliegtuig vloog keurig op tijd. We sliepen in de Best Western in Vancouver, waar we ook een deel van de bagage hadden achtergelaten.
Donderdag 6 en vrijdag 7 oktober 2011
Vancouver
Deze dagen bleven we rustig op onze kamer. Het was een extra dag om eventuele vertraging op te vangen (niet ongebruikelijk vanuit de heel kleine kustplaatsjes (mist, storm, enz.), zoals je in de vorige verslagen ook kunt lezen). We gingen er alleen uit om naar de Subway te lopen en een hapje te eten. Verder werkte Mike zijn post, boeken en de sites bij en ik maakte de koffers “vliegklaar”.
Vrijdag om 16.05 uur plaatselijke tijd vertrekt het vliegtuig naar Nederland…………
Maandag 26 september 2011
Vancouver > Prince Rupert: vliegen
In het Best Western Hotel in Vancouver hoefden we pas om 14.30 van de kamer te zijn. We hadden zo’n late uitchecktijd, omdat we aan het einde van de middag gingen vliegen naar Prince Rupert. We hoefden pas woensdag in Prince Rupert te zijn maar we wilden geen enkel risico nemen om door slecht weer de bootreis te missen (zoals de laatste keer bijna gebeurde). Mike had daarom deze vliegreis een dag naar voren verschoven. We moesten met een klein vliegtuigje en die kunnen niet altijd vertrekken (door mist, regen, wind enz.) en vandaag hadden ze last van een technische storing. We zouden om 17.30 moeten opstijgen, maar het werd 20.30!! Van deze vertraging stond niets op internet en dus waren wij keurig op tijd op het vliegveld. Er zat niets anders op dan gewoon te wachten. Gelukkig was er een Subway!
In Prince Rubert ligt het vliegveld op een eilandje. En het stormde stevig: Mike vond dit een van de slechtste/angstigste landingen ooit….. Op het vliegveld werden we opgewacht door een (oude) bus. De bagage ging in een kleine vrachtwagen en die reed achter de bus aan. De bus en de bagagewagen gingen op een ferry. De golven vielen gelukkig mee. We hadden erger verwacht gelet op de storm! Zo reden we naar het centrum van Prince Rupert en hier moesten we nog een stukje lopen naar de Pacific Inn. Dit was een wat ouder hotel, maar met erg vriendelijke mensen (wat we wisten van de vorige keren). We waren er rond 23.00 uur.
Dinsdag 27 september 2011
Nog een dag in Prince Rupert
We sliepen lekker uit en deden de hele dag rustig aan: de post, de boeken, de was, boodschappen, rondje door het centrum gelopen, enz. Zo konden we de volgende dag goed uitgeslapen aan de boottrip beginnen.
Woensdag 28 september 2011
Prince Rupert > Hartley Bay: met watervliegtuig
Om half 10 ’s ochtends gingen we met een taxi naar Seal Cove. Dit was de plek in Prince Rupert waar het watervliegtuig naar Hartley Bay vertrok. De boot voor de “grote trip” de Island Odyssey lag daar op ons te wachten. Gelukkig ging nu alles op tijd….
Toen we kennis hadden gemaakt met de bemanning en iedereen (12 mensen) een kamer toegewezen had gekregen op de boot, konden we nog even Hartley Bay bekijken. Na een uurtje vaarden we de haven uit. Ondertussen kregen we uitleg over veiligheid e.d. maar….al gauw verstoorden de eerste bruinvissen en de eerste walvis het praatje. Iedereen wilde natuurlijk eerst naar de bultrug kijken en foto’s maken.
Dit herhaalde zich nog 3 of 4 keer. We zagen zelfs 7 bultrugwalvissen op een rijtje (bij elkaar) zwemmen!! Én we zagen een zwarte beer langs de kust. Ook hier ging de boot naar toe en zo konden we zien dat hij een soort schelpen van de rots at. Deze dingen zijn zo hard, maar hij beet ze er gewoon vanaf! Hier bleven we een hele tijd kijken én luisteren (alsof de beer chips at zoals onze jongens thuis). Het was heel bijzonder hoe hij behendig op die stijle rotsen zijn maaltje bij elkaar scharrelde. Door al het “oponthoud” (we keken ook heeeeel lang bij de walvissen) gingen we maar net voor donker voor anker. In het donker wil je hier niet varen, want vele boomstammen drijvend in het water (bijverschijnsel van de ongelukkige houtkap hier).
Na het (lekkere) eten van de kok gingen we verder met het praatje van kapitein Tom en met de uitleg van bioloog Tim over alles wat we vandaag hadden gezien. Een ieder werd geassisteerd door schipper Bruce.
Donderdag 29 september 2011
Op de Island Odyssey
We moesten op tijd ontbijten (7 uur) want dan waren we op tijd bij de berenstand. Dit was dezelfde plek als waar we met de vorige boottrip waren. Hier gingen we weer heen om de witte beer te zien. Wij wisten dus al van ”de hoed en de rand”, maar het was toch spannend of we weer witte beren zouden zien….
Het was ontzettend slecht weer. Het regende heel hard en veel. Toch was iedereen opgewekt en vol verwachting.
Op de stand zagen we eerst wat zwarte beren, en om elf uur…..een Spirit beer! Iedereen vergat meteen de kou en de nattigheid en was vol bewondering. Het is ook echt heel speciaal om deze beer te zien. Oók al was het voor ons een herhaling!!
De helft van de groep ging tussen de middag terug naar de boot (i.v.m. de kou), maar wij bleven natuurlijk. En dat was weer geluk, want er kwam nog een Spirit beer. Hij kwam van achter de stand naar het water en Mike zag hem als eerste. Het was echt super, maar ondertussen was het 15.30 en wilden we allemaal terug naar de boot. Het was door de wind knap koud aan het worden.
Sommige gingen nog naar de Hot Springs, maar wij warmden ons op de boot bij de kachel en met warme chocomelk.
Vrijdag 30 september 2011
Op de Island Odyssey
Ook vandaag gingen we naar de berenkijkplek, maar nu naar het tweede platform. Hier heb je beter uitzicht, omdat je ook om de hoek kunt kijken. Zo zie je de beren eerder aankomen. Bovendien liggen hier een paar mooi omgevallen bomen over de rivier waar ze over heen lopen. We zagen veel zwarte beren, maar de witte zwarte beer (waar we vooral voor kwamen) kwam pas rond 13.00 uur! Hij liep net als de zwarte zwarte beren over de omgevallen bomen en ving vissen in onze richting. Zo konden we hem prima observeren en filmen en foto’s maken. Iedereen was onder de indruk!!
Het weer was vandaag veel beter. Het was warm en in tegenstelling met gister trok nu iedereen steeds meer kleren uit!
Rond 16.00 uur waren we terug op de boot en vaarden we naar de volgende ankerplaats. Onderweg zagen we wat walvissen en mooie watervallen.
Ook in de baai waar we de nacht doorbrachten was het rustig en hadden we prachtig uitzicht.
Zaterdag 1 oktober 2011
Op de Island Odyssey
Rond 8 uur ging de boot op weg richting Mussel Inlet. Wij kregen een lekker ontbijt.
Ook nu zagen we onderweg enkele walvissen. In de baai gingen we weer met de zodiak op pad om beren en wolven te zoeken. Beren vonden we wel (4 grizzlies en 1 zwarte), maar helaas geen wolven. Deze beren zijn absoluut niet aan mensen gewend en gaan dan ook erg snel het regenwoud in. Om ze te kunnen fotograferen enz. moesten we dan ook voldoende afstand houden en erg stil zijn.
In dit gebied is het verschil tussen eb en vloed behoorlijk groot en dus kun je de ene keer dichter bij het land komen dan de andere keer. Wat opviel was dat er heel veel vogels zaten.
Na het (lekkere) avondeten gingen we nog een keer naar dezelfde plek en zagen nog wat grizzlies. Je moest trouwens heel goed kijken, want de bruine kleur van de grizzlies was bijna hetzelfde als de rotsen…..
Zondag 2 oktober 2011
Op de Island Odyssey
Vandaag stonden we weer om 7 uur op en gingen met de zodiak naar beren zoeken. En natuurlijk keken we extra uit naar wolven! Wel zagen we weer grizzlies maar geen wolven…
Rond 9 uur waren we terug op de boot en gingen op weg naar Kynoch Inlet. Onderweg werden de zeilen gehesen en wie wilde kon in de zodiak om foto’s van de grote boot te maken. Ik ging ook mee, maakte leuke foto’s maar…. er zat geen chip in het toestel. Die zat nog in de computer! Daarna vingen Tom en een van de gasten 3 grote vissen met een lijn. De vissen leken op grondliggers maar dan met stippen op hun lijf in bloempatroon. ’s Avonds aten we dus vis…
In Kynoch Inlet gingen we weer met de zodiak op pad. Nu mochten we wel aan land en vonden we voetafdrukken van zwarte beren en 1 wolvenpoot. Dat maakte het wel spannend! De afdrukken moesten redelijk vers zijn, want bij vloed worden ze allemaal gewist. Verder kregen we uitleg over planten en bomen.
Toen we terug wilden naar de grote boot – met de zodiak – was het water weer gestegen en lagen de zodiaks buiten ons bereik. Tom (onze kapitein) moest helaas stevig het koude water in om het touw te vinden. Hij werd erg nat!! Maar gelukkig kwam het allemaal weer goed.
Na het avondeten gingen we nog een keer maar we zagen geen wildlife.
Maandag 3 oktober 2011
Op de Island Odyssey
Ook deze dag zaten we om 7.30 aan het ontbijt. Daarna gingen we weer in de zodiak om nog een keer naar beren te zoeken. We zagen 1 grizzly en 1 vette zwarte beer.
Rond 9 uur gingen we weer op weg richting Klemtu. Dit is een First Native dorp. We hoopten dat we in het “grote huis” konden kijken, maar dat was gesloten en kon pas weer om ongeveer 18.30 open gedaan worden. De eigenaren waren n.l. weg met de boot. Met de (oorspronkelijke) bewoners van dit soort dorpen kun je moeilijk afspraken maken wat betreft de tijd. Daarom liepen we maar wat rond om de benen te strekken. Bij de brug in het dorp zaten erg veel zalmen in de rivier. We liepen hier langs “omhoog” en kwamen langs een viskwekerij, over een erg glibberig houten pad en een stukje het bos in. Daar stonden een paar behoorlijk dikke bomen. (Dat maakte Mike blij!). Het was eigenlijk vreemd dat er zo dicht bij het dorp nog zulke dikke knotsen stonden (meestal gekapt, zijn zo’n 40.000 dollar per stuk waard………)!
Na dit uitstapje vaarden we verder naar Salmon Bay waar we gingen liggen voor de nacht. ’s Nachts keek ik uit het raam en zag allemaal lichtjes in het water. Dit was een reactie van stoffen in het water op de vallende regen en de springende visjes. Het moeilijke woord hiervoor ben ik alweer vergeten.
’s Avonds bestond het eten vooral uit de restjes van andere dagen, maar smaakte toch prima.
Dinsdag 4 oktober 2011
Op de Island Odyssey
Ook deze dag moesten we vroeg uit de veren. We gingen weer met de zodiak aan land. we liepen over een berenpad langs en door de rivier vol met zalm! Dit was erg mooi, maar vooral ook erg leuk. Je moest n.l. onder omgevallen bomen door naar de overkant van de rivier en weer terug en je voelde hoe sterk de stroming in zo’n klein riviertje was. Helaas liet Mike hier zijn filmcamera deels in het water “bengelen”…..
Op de grote boot ging het richting Bella Bella. We gingen door een smalle doorgang en de boot moest rustig varen. Een van de gasten werd in de mast gehesen om mooie foto’s te maken. Gelukkig was het mooi weer en konden we allemaal buiten zijn.
Deze avond gingen we voor de nacht op een plaats liggen (Dufferin Island) waar ook zeeotters zaten. Die beesten zijn altijd grappig om te zien. Helaas is het moeilijk om ze van dichtbij te bekijken, want ze duiken nogal snel onder (gelet op hun ervaringen uit het verleden: bijna uitgeroeid door de mens)! We gingen met de zodiak om de kleine rotspartijen heen en vonden er gelukkig nog een paar. Mike had het fototoestel (want zijn camera is nu ook nat…) en maakte een prima foto van een otter met kind! We gingen ook nog even aan land om te “strandjutteren”. We vonden niets bijzonders, maar we verloren wel iets, n.l. onze 2e schipper! Hij was de andere kant op gelopen en was uit ons gezichtsveld. Na een tijdje kwam hij terug met een door hem gevonden zak en een kleine boei. In de zak zat een waterdichte zak met allerlei eten met data tot ver in 2012/2013…..
Na het eten hielden we de kust/omgeving nog wel met de verrekijker in de gaten, want je weet nooit of er nog een wolf, beer of iets anders tevoorschijn komt. Helaas vonden we niets….
Woensdag 5 oktober 2011
Op de Island Odyssey
We moesten nog maar 17 miles (28 km) varen naar Bella Bella. We hadden dus alle tijd en iedereen kon dan ook rustig opstaan en zijn koffer pakken. Onderweg zagen we nog de nodige zeehonden, zeeleeuwen en vogels. De kok maakte nog een lunch (spaghetti) en daarna was het afscheid nemen. Dit deden we o.a. door in een kring te zitten en met een adelaarsveer in de hand te vertellen wat je mooiste ervaring van deze tocht was. Iedereen was het er over eens dat de Witte Beer toch wel erg bijzonder/speciaal was en dat de groep én het personeel erg gezellig waren!!
In Bella Bella ging iedereen met de taxi naar het vliegveld, maar het was mooi weer en wij waren blij dat we de benen konden strekken en gingen lopen (ongeveer 30 minuten).
Het (kleine) vliegtuig vloog keurig op tijd. We sliepen in de Best Western in Vancouver, waar we ook een deel van de bagage hadden achtergelaten.
Donderdag 6 en vrijdag 7 oktober 2011
Vancouver
Deze dagen bleven we rustig op onze kamer. Het was een extra dag om eventuele vertraging op te vangen (niet ongebruikelijk vanuit de heel kleine kustplaatsjes (mist, storm, enz.), zoals je in de vorige verslagen ook kunt lezen). We gingen er alleen uit om naar de Subway te lopen en een hapje te eten. Verder werkte Mike zijn post, boeken en de sites bij en ik maakte de koffers “vliegklaar”.
Vrijdag om 16.05 uur plaatselijke tijd vertrekt het vliegtuig naar Nederland…………
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
