Spirit beer, mist, regen, zware storm
Door: Tineke
21 September 2011 | Canada, Vancouver
VOORAF: ZIE WWW.TINEKEMIKE.NL VOOR FOTO'S EN FILMS!!!
Dinsdag 13 september 2011
Vancouver > Prince Rubert: Air Canada
2 uur vliegen
We hoefden pas om 14.00 uur uit onze hotelkamer in Vancouver. Dit paste netjes met de tijd dat we op het vliegveld moesten zijn. Ze brachten ons met een shuttle en de huurauto lieten we op het terrein van het Best Western hotel staan. Zo waren we keurig op tijd.Om 17.30 vertrok het vliegtuig. Ook netjes op tijd, maar…..we konden niet landen in Prince Rupert omdat er dikke mist op was komen zetten. We moesten doorvliegen naar Terrace en dan mogelijk terug naar Vancouver…… (wat onze bootreis onmogelijk zou maken). Vóór ons in het vliegtuig zat (heel toevallig) de zwager (Bill) van de eigenaar van de boot waar we op zouden gaan. Hij zei dat we ons geen zorgen hoefden te maken, want de boot zou zeker op ons wachten. Zeker ook wanneer er meerdere gestrande passagiers zouden zijn. Nou, dat bleek gelukkig zo te zijn. Op het vliegveld in Terrace kwamen we nog 2 mensen tegen die dezelfde zeilboot hadden geboekt. In Terrace regelden ze een bus, waar we wel 3 uur op moesten wachten, maar we kwamen nog wel op tijd in Prince Rupert (23.45) voor de vlucht met het watervliegtuig (07.30 de volgende dag) en de bootreis! We waren dus behoorlijk blij (en moe van al het gedoe)!!
Woensdag 14 september 2011
Watervliegtuig Prince Rupert > Hartley Bay
Bootreis Great Bear Rainforest
Gribbell Island
Korte nacht na alle perikelen gister. We moesten om 07.30 bij het watervliegtuig zijn. Ook met deze vlucht hadden we pech. Er hing nog steeds dikke mist en daardoor hadden we bijna 3 uur vertraging. Na 45 minuten vliegen kwamen we bij de zeilboot, de Oceanlight bij Hartley Bay. De groep voor ons zou met ons vliegtuigje terug naar het vaste land gaan. Daardoor was het even spits op de boot en moest er goed opgelet worden, dat de bagage niet door elkaar raakte. Alles werd vlot geregeld en de boot vertrok snel met ons richting 1e berenkijkplek op Gribbell-eiland (Riordan Creek). Onderweg zagen we meteen al veel bultrugwalvissen. ’s Avonds maakten we (als extraatje) met de jongere wandelaars een tocht door het bos: 30 minuten lopen naar een zalmriviertje. En geloof het of niet: al snel kwam er een witte beer (spirit beer, ook wel Kermode beer genoemd) uit het bos gewandeld. We hadden dus extreem veel geluk!! Ook liepen er wat “normale” zwarte beren rond en vervolgens gingen we razendsnel terug naar de boot (voor het donker het bos uit), eten en slapen!
Donderdag 15 september 2011
Bootreis Great Bear Rainforest
Gribbell Island
06.30 op en om 8.30 waren we bij dezelfde zalmrivier (Riordan Creek) als gister. Na 7 zwarte beren (waaronder een moeder met 2 1e jaars jonkies) weer veel geluk: een witte beer zeer dichtbij, aan het vissen en eten. We hadden alle tijd voor een mooie film en foto’s (zie de site). Deze trip kan alvast niet meer kapot. Zeker niet toen er nóg een spirit-beer opdook. ’s Avonds waren we rond 18.30 retour bij de boot om te eten en te slapen…
Vrijdag 16 september 2011
Bootreis Great Bear Rainforest
Gribbell Island
Ook vandaag stonden we vroeg op om naar de zalmrivier te gaan. Er waren 2 overdekte plekken en we konden dus de beste kiezen. Over de dag verspreid kwamen er ook andere groepen kijken. Bij de stands kun je dus zitten, maar je mag ook rond de stand lopen, direct aan de rivier, zodat je ook “lage foto’s” kunt maken. Dit verliep allemaal prima totdat het echt ging regenen. De meeste mensen wilden natuurlijk droog staan, maar toen werd het wel erg druk…..
Toen er geen beren te zien waren, deed Mike even een tukje buiten de overkapping. Dit was niet zo’n goed idee, want ’s avonds bleek dat zijn hele voorhoofd onder de bultjes zat. Hij was lek geprikt door de lokale muggen/kleine vliegjes!!
Rond een uur of vier waren alle andere groepen vertrokken en maakten wij nog even een ‘wandeling’ langs de zalmrivier naar een waterval. Dat viel niet mee, we moesten o.a. over een beverdam, veel keien/rotsen, boomstronken, door struikgewas, klimmen, dalen, enz. enz. Bij de waterval was het nogal glibberig, maar onderweg kwamen we een witte beer tegen en die konden we prima observeren en fotograferen/filmen. En het uitzicht op de waterval was met de witte beer ervoor erg mooi……fantastisch!!
Zaterdag 17 september 2011
Bishop Bay
Ook vandaag stonden we vroeg op. Niet om beren te kijken maar om naar heet water bronnen te gaan. Zo spaarden we water op de boot en was iedereen weer fris (en fruitig). Daarna vaarden we naar Khutze rivier. Hier gingen we op zoek naar grizzlyberen (met de zodiak), maar we vonden ze niet. Waarschijnlijk kwam dat door het hoge tij: weinig droge grond en de zalmen slecht vangbaar voor de beren (water te hoog). Wel waren er veel vogels (waaronder bald eagles) en zeehonden. Die laatste hadden ook jonkies en die vonden al dat “bezoek” maar niks. Mike maakte, hangend over de rand van de zodiak, mooie opnames van de weerspiegeling van het landschap in het water. We lagen voor de nacht met de boot in Bishop Bay. Een hele rustige, mooie baai met prachtig uitzicht!
Zondag 18 september 2011
We hoefden vandaag niet zo vroeg uit de veren. We zouden rond varen en proberen walvissen te vinden. Na een tijdje zagen we wat blows. Eén was van een bultrugwalvis en de andere (3) waren van orka’s!! Die hadden we al een tijdje niet gezien en dus waren we in onze nopjes!
We volgden ze een tijdje en maakte leuke foto’s en film. Er hing nogal wat mist voor de bergen en met die blows op de voorgrond was dat erg mooi. We zagen zelfs een orka onder de boot doorzwemmen met een grote vis in z’n mond.
We gingen weer op een prachtige plaats voor anker. We genoten van de rust en het mooie uitzicht…..
Tom (de kapitein) vertelde dat hij hier langs het strand wel eens wolven had gezien. Ik lette daarom extra op en na een tijdje kwam er inderdaad één wolf uit de struiken huppelen!! Ik riep vlug Mike en de andere gasten en maakte een foto voor het bewijs. We gingen zo snel mogelijk in de zodiak om dichterbij te kijken, maar de wolf was natuurlijk al verdwenen. Helaas kwamen er geen andere voor de dag.
Ook over deze dag waren we dus dik tevreden!
Maandag 19 september 2011
Shearwater
Via de bootradio hoorden we dat er zeer slecht weer op komst was. Er konden golven ontstaan tot 7 meter hoog en er zou zelf een “hurricane” op komst zijn. Daarom besloten we om meteen richting Bella Bella te varen (eindpunt van de reis), want dan waren we er voor de grote storm en kon iedereen (de hele groep) zijn vliegtuig halen. Niemand wil langer dan nodig in Bella Bella blijven, want er is weinig tot niks te doen én het is er smerig……
Rond het dorp zouden ook beren en wolven moeten zitten en die zouden we proberen te vinden, maar….toen we aankwamen en de boot stevig vast lag, hoorden we dat we niet naar de wolvenplek konden. Er was een filmploeg van de BBC bezig!
Tom zou ook proberen om Ian McAllister (wereldberoemde onderzoeker/schrijver/ natuurbeschermer) op de boot te krijgen om met ons te praten over wolven, maar ook dat lukte niet. Ian is de schrijver van verschillende mooie boeken (over beren, wolven en het regenwoud) en heeft heel veel goed werk verricht. We hadden hem graag willen ontmoeten.
Na het eten liepen we nog een stevig stuk rond het dorp met Suzan (de kok). Die beweging hadden we echt nodig. Een van de gasten van 88 jaar ging ook mee. De weg was nogal golvend (door de heuvels), maar hij liep het hele stuk, zonder stops, met ons mee!
Dinsdag 20 september 2011
Shearwater
We zaten dus vast bij Bella Bella! Er was niks te doen en daarom kocht Mike een internetaansluiting en werkten we het verslag bij, deden de was, namen een douche in de publieke doucheruimte en pakten alvast de koffers in.
Heel toevallig (of niet?) lagen ook de boten van onze vorige boottrips in deze haven (Island Odyssey en de Columbia III). We gingen even langs om gedag te zeggen. Het verbaasde mij dat ze ons nog herkenden én zelfs onze namen wisten. Waarschijnlijk komt dit door het filmen van Mike. Dat maakt altijd veel indruk en er zijn maar weinig mensen die filmen. De meeste maken foto’s!
Toen ik terugkwam met de schone was, was Erik aan de lijn. Dat was even gezellig! Ondertussen was het stevig gaan regenen en waaien. Gelukkig hadden we de benen al even gestrekt (door dezelfde wandeling als gister te maken).
Ian McAllister kwam langs om gedag te zeggen en zich te verontschuldigen dat hij geen tijd had voor ons (zie verslag van gister). Hij zag er heel anders uit dan dat ik had gedacht. (Het was een jonge vent van rond de 40!).
Rond 4 uur in de nacht begon het echt te stormen. Gelukkig lag de boot goed vast en konden we “genieten” van het geluid van de wind en de golven (en de zekerheid dat we via een luikje snel de boot konden verlaten als het moest)…..
Woensdag 21 september 2011
Shearwater, Bella Bella, Vancouver
Om 8 uur ’s ochtends hadden we ons laatste ontbijt op de Oceanlight. Daarna gingen we naar het hotel in het dorp om op de zeetaxi te wachten. Het regende en waaide nog steeds stevig. Het lopen naar het hotel was slechts 5 minuten, maar onze broek was z…nat!! We hadden wel de regenjas aan, maar niet de broek. Dat was natuurlijk heel stom! Gelukkig zaten we heel dicht bij de wasserette en daar deed ik de broeken, sokken en petje in de droger. Om een lang verhaal kort te maken: met het nodige geluk ging de storm liggen, kwam het vliegtuig en konden we naar Vancouver met: de watertaxi, een gewone taxi, een klein vliegtuigje met tussenstop in Port Hardy, met de airport shuttle en vervolgens de hotel shuttle. En telkens weer je bagage pakken en jezelf juist aankleden i.v.m. de vele regen. Toen we in het hotel (Best Western) aankwamen, waren we dan ook flink moe. We ruimden de rommel op, hingen de natte spullen uit, tikten nog even het laatste stukje verslag, namen een heerlijke douche en doken vroeg het bed in.
De komende 4 dagen maken we dan nog een trip door de Cascaden in de top van Washington State (VS) en daarna onze laatste bootreis: weer door het Great Bear Rainforest. We hopen dan iets minder pech met het weer te hebben……..
Dinsdag 13 september 2011
Vancouver > Prince Rubert: Air Canada
2 uur vliegen
We hoefden pas om 14.00 uur uit onze hotelkamer in Vancouver. Dit paste netjes met de tijd dat we op het vliegveld moesten zijn. Ze brachten ons met een shuttle en de huurauto lieten we op het terrein van het Best Western hotel staan. Zo waren we keurig op tijd.Om 17.30 vertrok het vliegtuig. Ook netjes op tijd, maar…..we konden niet landen in Prince Rupert omdat er dikke mist op was komen zetten. We moesten doorvliegen naar Terrace en dan mogelijk terug naar Vancouver…… (wat onze bootreis onmogelijk zou maken). Vóór ons in het vliegtuig zat (heel toevallig) de zwager (Bill) van de eigenaar van de boot waar we op zouden gaan. Hij zei dat we ons geen zorgen hoefden te maken, want de boot zou zeker op ons wachten. Zeker ook wanneer er meerdere gestrande passagiers zouden zijn. Nou, dat bleek gelukkig zo te zijn. Op het vliegveld in Terrace kwamen we nog 2 mensen tegen die dezelfde zeilboot hadden geboekt. In Terrace regelden ze een bus, waar we wel 3 uur op moesten wachten, maar we kwamen nog wel op tijd in Prince Rupert (23.45) voor de vlucht met het watervliegtuig (07.30 de volgende dag) en de bootreis! We waren dus behoorlijk blij (en moe van al het gedoe)!!
Woensdag 14 september 2011
Watervliegtuig Prince Rupert > Hartley Bay
Bootreis Great Bear Rainforest
Gribbell Island
Korte nacht na alle perikelen gister. We moesten om 07.30 bij het watervliegtuig zijn. Ook met deze vlucht hadden we pech. Er hing nog steeds dikke mist en daardoor hadden we bijna 3 uur vertraging. Na 45 minuten vliegen kwamen we bij de zeilboot, de Oceanlight bij Hartley Bay. De groep voor ons zou met ons vliegtuigje terug naar het vaste land gaan. Daardoor was het even spits op de boot en moest er goed opgelet worden, dat de bagage niet door elkaar raakte. Alles werd vlot geregeld en de boot vertrok snel met ons richting 1e berenkijkplek op Gribbell-eiland (Riordan Creek). Onderweg zagen we meteen al veel bultrugwalvissen. ’s Avonds maakten we (als extraatje) met de jongere wandelaars een tocht door het bos: 30 minuten lopen naar een zalmriviertje. En geloof het of niet: al snel kwam er een witte beer (spirit beer, ook wel Kermode beer genoemd) uit het bos gewandeld. We hadden dus extreem veel geluk!! Ook liepen er wat “normale” zwarte beren rond en vervolgens gingen we razendsnel terug naar de boot (voor het donker het bos uit), eten en slapen!
Donderdag 15 september 2011
Bootreis Great Bear Rainforest
Gribbell Island
06.30 op en om 8.30 waren we bij dezelfde zalmrivier (Riordan Creek) als gister. Na 7 zwarte beren (waaronder een moeder met 2 1e jaars jonkies) weer veel geluk: een witte beer zeer dichtbij, aan het vissen en eten. We hadden alle tijd voor een mooie film en foto’s (zie de site). Deze trip kan alvast niet meer kapot. Zeker niet toen er nóg een spirit-beer opdook. ’s Avonds waren we rond 18.30 retour bij de boot om te eten en te slapen…
Vrijdag 16 september 2011
Bootreis Great Bear Rainforest
Gribbell Island
Ook vandaag stonden we vroeg op om naar de zalmrivier te gaan. Er waren 2 overdekte plekken en we konden dus de beste kiezen. Over de dag verspreid kwamen er ook andere groepen kijken. Bij de stands kun je dus zitten, maar je mag ook rond de stand lopen, direct aan de rivier, zodat je ook “lage foto’s” kunt maken. Dit verliep allemaal prima totdat het echt ging regenen. De meeste mensen wilden natuurlijk droog staan, maar toen werd het wel erg druk…..
Toen er geen beren te zien waren, deed Mike even een tukje buiten de overkapping. Dit was niet zo’n goed idee, want ’s avonds bleek dat zijn hele voorhoofd onder de bultjes zat. Hij was lek geprikt door de lokale muggen/kleine vliegjes!!
Rond een uur of vier waren alle andere groepen vertrokken en maakten wij nog even een ‘wandeling’ langs de zalmrivier naar een waterval. Dat viel niet mee, we moesten o.a. over een beverdam, veel keien/rotsen, boomstronken, door struikgewas, klimmen, dalen, enz. enz. Bij de waterval was het nogal glibberig, maar onderweg kwamen we een witte beer tegen en die konden we prima observeren en fotograferen/filmen. En het uitzicht op de waterval was met de witte beer ervoor erg mooi……fantastisch!!
Zaterdag 17 september 2011
Bishop Bay
Ook vandaag stonden we vroeg op. Niet om beren te kijken maar om naar heet water bronnen te gaan. Zo spaarden we water op de boot en was iedereen weer fris (en fruitig). Daarna vaarden we naar Khutze rivier. Hier gingen we op zoek naar grizzlyberen (met de zodiak), maar we vonden ze niet. Waarschijnlijk kwam dat door het hoge tij: weinig droge grond en de zalmen slecht vangbaar voor de beren (water te hoog). Wel waren er veel vogels (waaronder bald eagles) en zeehonden. Die laatste hadden ook jonkies en die vonden al dat “bezoek” maar niks. Mike maakte, hangend over de rand van de zodiak, mooie opnames van de weerspiegeling van het landschap in het water. We lagen voor de nacht met de boot in Bishop Bay. Een hele rustige, mooie baai met prachtig uitzicht!
Zondag 18 september 2011
We hoefden vandaag niet zo vroeg uit de veren. We zouden rond varen en proberen walvissen te vinden. Na een tijdje zagen we wat blows. Eén was van een bultrugwalvis en de andere (3) waren van orka’s!! Die hadden we al een tijdje niet gezien en dus waren we in onze nopjes!
We volgden ze een tijdje en maakte leuke foto’s en film. Er hing nogal wat mist voor de bergen en met die blows op de voorgrond was dat erg mooi. We zagen zelfs een orka onder de boot doorzwemmen met een grote vis in z’n mond.
We gingen weer op een prachtige plaats voor anker. We genoten van de rust en het mooie uitzicht…..
Tom (de kapitein) vertelde dat hij hier langs het strand wel eens wolven had gezien. Ik lette daarom extra op en na een tijdje kwam er inderdaad één wolf uit de struiken huppelen!! Ik riep vlug Mike en de andere gasten en maakte een foto voor het bewijs. We gingen zo snel mogelijk in de zodiak om dichterbij te kijken, maar de wolf was natuurlijk al verdwenen. Helaas kwamen er geen andere voor de dag.
Ook over deze dag waren we dus dik tevreden!
Maandag 19 september 2011
Shearwater
Via de bootradio hoorden we dat er zeer slecht weer op komst was. Er konden golven ontstaan tot 7 meter hoog en er zou zelf een “hurricane” op komst zijn. Daarom besloten we om meteen richting Bella Bella te varen (eindpunt van de reis), want dan waren we er voor de grote storm en kon iedereen (de hele groep) zijn vliegtuig halen. Niemand wil langer dan nodig in Bella Bella blijven, want er is weinig tot niks te doen én het is er smerig……
Rond het dorp zouden ook beren en wolven moeten zitten en die zouden we proberen te vinden, maar….toen we aankwamen en de boot stevig vast lag, hoorden we dat we niet naar de wolvenplek konden. Er was een filmploeg van de BBC bezig!
Tom zou ook proberen om Ian McAllister (wereldberoemde onderzoeker/schrijver/ natuurbeschermer) op de boot te krijgen om met ons te praten over wolven, maar ook dat lukte niet. Ian is de schrijver van verschillende mooie boeken (over beren, wolven en het regenwoud) en heeft heel veel goed werk verricht. We hadden hem graag willen ontmoeten.
Na het eten liepen we nog een stevig stuk rond het dorp met Suzan (de kok). Die beweging hadden we echt nodig. Een van de gasten van 88 jaar ging ook mee. De weg was nogal golvend (door de heuvels), maar hij liep het hele stuk, zonder stops, met ons mee!
Dinsdag 20 september 2011
Shearwater
We zaten dus vast bij Bella Bella! Er was niks te doen en daarom kocht Mike een internetaansluiting en werkten we het verslag bij, deden de was, namen een douche in de publieke doucheruimte en pakten alvast de koffers in.
Heel toevallig (of niet?) lagen ook de boten van onze vorige boottrips in deze haven (Island Odyssey en de Columbia III). We gingen even langs om gedag te zeggen. Het verbaasde mij dat ze ons nog herkenden én zelfs onze namen wisten. Waarschijnlijk komt dit door het filmen van Mike. Dat maakt altijd veel indruk en er zijn maar weinig mensen die filmen. De meeste maken foto’s!
Toen ik terugkwam met de schone was, was Erik aan de lijn. Dat was even gezellig! Ondertussen was het stevig gaan regenen en waaien. Gelukkig hadden we de benen al even gestrekt (door dezelfde wandeling als gister te maken).
Ian McAllister kwam langs om gedag te zeggen en zich te verontschuldigen dat hij geen tijd had voor ons (zie verslag van gister). Hij zag er heel anders uit dan dat ik had gedacht. (Het was een jonge vent van rond de 40!).
Rond 4 uur in de nacht begon het echt te stormen. Gelukkig lag de boot goed vast en konden we “genieten” van het geluid van de wind en de golven (en de zekerheid dat we via een luikje snel de boot konden verlaten als het moest)…..
Woensdag 21 september 2011
Shearwater, Bella Bella, Vancouver
Om 8 uur ’s ochtends hadden we ons laatste ontbijt op de Oceanlight. Daarna gingen we naar het hotel in het dorp om op de zeetaxi te wachten. Het regende en waaide nog steeds stevig. Het lopen naar het hotel was slechts 5 minuten, maar onze broek was z…nat!! We hadden wel de regenjas aan, maar niet de broek. Dat was natuurlijk heel stom! Gelukkig zaten we heel dicht bij de wasserette en daar deed ik de broeken, sokken en petje in de droger. Om een lang verhaal kort te maken: met het nodige geluk ging de storm liggen, kwam het vliegtuig en konden we naar Vancouver met: de watertaxi, een gewone taxi, een klein vliegtuigje met tussenstop in Port Hardy, met de airport shuttle en vervolgens de hotel shuttle. En telkens weer je bagage pakken en jezelf juist aankleden i.v.m. de vele regen. Toen we in het hotel (Best Western) aankwamen, waren we dan ook flink moe. We ruimden de rommel op, hingen de natte spullen uit, tikten nog even het laatste stukje verslag, namen een heerlijke douche en doken vroeg het bed in.
De komende 4 dagen maken we dan nog een trip door de Cascaden in de top van Washington State (VS) en daarna onze laatste bootreis: weer door het Great Bear Rainforest. We hopen dan iets minder pech met het weer te hebben……..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
