Mothership Great Bear Rainforest

VOORAF: ZIE WWW.TINEKEMIKE.NL VOOR FOTO'S EN FILMS!!!

Inleiding
Naar het gematigd regenwoud aan de westkust van Canada. Het laatste grote aaneengesloten regenwoud van Noord Amerika. Grofweg van Port Hardy tot net voorbij Prince Rupert. Ook wel het ‘Great Bear Rainforest’ genoemd of de ‘Hidden Coast’. Voor éénderde deel ternauwernood gered van het kappen van alle oude bomen door de inzet van vele mensen en natuurorganisaties. De mensen die een goed beeld willen krijgen van dit gebied moeten de boeken ‘The great bear rainforest’ en ‘The last wild wolves’ van Ian McAllister lezen. Met vele, vele schitterende foto’s en het laatst genoemde boek met een mooie, sfeervolle dvd.

Zondag 6-9
Vliegtuig(je) van Port Hardy (Vancouvereiland) naar Bella Bella (Vaste land ten noorden van Vancouvereiland). ’s Ochtends nog een beer gezien in Port Hardy. En we hadden eigenlijk de 2e vlucht moeten nemen: nu moesten we 5 uur wachten in Bella Bella en Shearwater voordat we konden inschepen.
Vervelend om te schrijven, maar Bella Bella is niet de plaats waar je graag wilt verblijven: verschrikkelijke rotzooi en kennelijk een drankprobleem, zonde. Shearwater (bereikbaar met watertaxi) daarentegen is mooi en schoon. Tijd gevuld met koffie drinken, lunchen en met enkele andere mensen gesproken. De boot lag al wel in de haven maar moest nog worden schoongemaakt van de vorige trip.
Vervolgens de boot op: de Colombia III. Een oude houthakkers-bevoorradingsboot met plaats voor krap 10 toeristen, kapitein, kok en 2 gidsen. De bemanning is familie: vader, moeder, dochter en schoonzoon. Nog nooit op vakantie hebben wij zulke goede begeleiding en verzorging gehad, excellent. De boot was zeer efficiënt ingericht. Wij zaten in het vooronder: klein kamertje met 2 deels over elkaar gestapelde bedden en een plekje om te staan. Op de gang de douche, toilet en wasbak voor 4 van dit soort kamertjes. Aan de achterzijde van de boot hetzelfde systeem.
Binnen 30 minuten na vertrek met de boot 3 bultruggen, veel zeehonden en bald eagles. De walvissen zwommen en doken dichtbij, de kapitein deed de motor steeds uit en je kon ze dus goed zien en horen. De walvissen maakten soms een cirkel van bubbels maar helaas geen spectaculaire beelden van met de bek boven het water uitkomende vissende walvissen.

Maandag 7-9
Na het ontbijt (08.00 uur) uitleg over zeekajakken en instappen vanaf de railing van het ‘mothership’. Vervolgens gekajakt tot het einde van de middag. Geeft een aardig uniek gevoel zo (met z’n tweeën) in een dubbelkajak peddelend langs de kust, door de fjorden, langs watervallen en riviertjes. Doodstil, alleen het geluid van water en vogels. Geen andere toeristen dan wij. Geen boten, niets.
Na het voortreffelijke diner (hoe is het mogelijk op zo’n boot) op de boot rondgehangen en verbaasd rondgekeken naar de voorbij komende eilanden en het vaste land. Dolfijnen rond de boot. Veel verhalen van de medetoeristen gehoord. Dan zijn wij duidelijk nog maar beginners….. Die medetoeristen kwamen uit Canada, de VS en Australië. Doktoren, het leger en McDonald.

Dinsdag 8-9
Vanochtend met de zodiac naar het vaste land om te ‘wandelen’ in het regenwoud. Langs een zalmriviertje met veel zalm, bald eagles en meeuwen (naast vele andere voor ons onbekende vogels). Verse wolvensporen!! Maar helaas geen wolven of beren. Na de lunch weer kajakken. Langs (en deels door) vele (grote) watervallen in een immens groot fjord (‘inlet’ genaamd in Canada).
Grote groep zeehonden bekeken. Eén had een vis in de bek en de anderen wilden dit kennelijk afpakken. Ze waren net zo nieuwsgierig als wij en ze hielden ons dan ook nauwkeurig in de gaten: af en toe popte er een kopje op. Op veilige afstand van de kajak. Hoop geproest en weg was de zeehond weer. Ook tekeningen van indianen op de rotsen bekeken.
’s-Avonds berenspotten langs een andere rivier. Maar één gezien. Wél een héél vette. En een onbeschrijflijk mooie omgeving (een beetje als de kust van Noorwegen / Lofoten, maar dan in het kwadraat). Honderden meters hoge steile rotsen. Ook zeer veel grote watervallen. Veel spartelende zalm. Met de geur van de dood (zalmen). Tig vogels. Onze medetoeristen kregen het te koud, want de hele dag ontiegelijk veel regen (en dan echt héél veel…..). Wij hadden net simpele regenpakken (van die visserspakken) gekocht. Die hield de regen prima tegen. Alle dure gore-texkleding van onze medetoeristen niet. Na uren was iedereen nat, behalve wij en de gidsen (die ook van die visserskleding hadden). Kleding van ons is ook veel goedkoper!! Dus de andere toeristen gedropt op de boot en wij terug met de zodiak en één gids. Weer een onbeschrijflijke ervaring: met zijn drieën liggend in de zodiak, midden op een zeer ondiep riviertje, vastgebonden aan een boomstronk, met heel veel(springende) zalm om je heen, tig langsdrijvende dode zalm, kijkend naar de vogels (adelaars) en die ene beer. Niet te filmen of te fotograferen, want de boot ging verschrikkelijk op en neer en heel veel regen. Maar mooi………….!!

Woensdag 9-9
De ochtend weer met de zodiak naar de rivier beren zoeken. 3 gezien, waaronder 2 met elkaar vechtende/spelende. Indrukwekkend gezicht.
’s Middags weer gekajakt. Langs watervallen en naar beneden gestort ijs. Daarna met de kajak een ‘zalmrivier’ opgepeddeld. Ook iets om niet meer te vergeten: ondiep, snel stromend kristalhelder water (stroomopwaarts zwaar peddelen dus), over tig tig zalm. Uitzicht weer magnifiek: veel zeer hoge rotsen, vele ‘lagen’ achter elkaar (als een soort kijkdoos). Met vele mooie wolken (en ook regen).

Donderdag 10-9
Hele dag gekajakt aan de kust van de Pacific. Tussen vele eilandjes door. Hele hoge golven, ruw water. Golven over kajak. Bij eb op een paar eilandjes geland en wat rondgelopen (verschil eb en vloed is hier al gauw 6 meter!!). Al het zeeleven op die grens van eb en vloed bekeken. Veel zeesterren (van oranje tot paars), anemonen, schelpen en kleine visjes. En natuurlijk tig watervogels.
Terug op het mothership ’s avonds naar een andere locatie gevaren, zééééér hoge golven. De boot was als een luciferdoosje in de oceaan. Net niet zeeziek. Aangekomen in rustig (beschut) water zwom één zeehond een heel eind met de boot mee. ’s Avonds een overzwemmend hert (goed kunnen filmen): van het ene naar het andere eiland, ruim een kilometer. Ook het licht in het water bekeken: biolumenescence. Een soort vuurvliegjes in het water. Nadat je ogen aan het pikkedonker zijn gewend zie je de vissen (ook grote scholen) rondzwemmen/oplichten. En dat onder een schitterend heldere sterrenhemel. Onvergetelijk weer.

Vrijdag 11-9
’s ochtends 07.30 wolvengehuil!! Maar geen wolf te zien helaas. De hele dag gekajakt langs de kust tussen vele eilandjes door. Ook grote oversteken over de Pacific gemaakt, van het ene eiland naar het andere. Met (voor ons) zeer hoge golven. Tot 2 meter, ook over de kajak heen (die gelukkig goed dicht zat). Mooi weer met mooie vergezichten naar het vaste land (grote bergen met eeuwige sneeuw). Grote groepen zeeotters. Eén lag op zijn rug te slapen en konden we tot op een meter of drie benaderen tot Tineke de peddel in het water stak. Ook vele zeehonden op de kust die bij het naderen van onze kajaks snel het water in doken om ons verder enige tijd te volgen/bespieden. Het water leek af en toe wel een grote rijkelijk gevulde soeppan: veel kelp (soort heel groot zeewier) in grote golven waar we dan doorheen moesten peddelen. Op de stranden heel veel schelpen, Tineke raakte niet uitgekeken.
En spelletjes gedaan (stenen gooien, touwtrekken staande op een stuk boomstam, enz.). Weer bij het ‘mothership’ ging bijna iedereen het koude water in (10 graden), wij niet dus……

Zaterdag 12-9
Uitgeslapen tot 08.30. Schitterend mooi weer. Eén walvis rond de boot. De helft van de groep ging weer kajakken, wij hadden het even gehad…. Dit verslag geschreven en bagage gepakt. Na verlaat ‘ontbijt’ werden we rond 12.00 gedropt aan de wal in Bella Bella en met een groepstaxi naar het ‘vliegveld’ gebracht en teruggevlogen naar Port Hardy.

Samengevat: een onvergetelijke ervaring rijker. En een dikke aanrader voor mensen die van veel (zee)kajakken en zeer ruige natuur houden (fjorden, eilanden, oceaan, veel regen, zon, wolkenpartijen, sterren). Én een voortreffelijke verzorging door de unieke bemanning van het ‘mothership’. Zie mothershipadventures.com. Volgend jaar gaan we weer!!

De komende week de huurauto terugbrengen naar Los Angeles. Via Mount Rainier, Lassen Vulcano, Crater Lake, Yosimite, Dead Valley, enz. Kortom: laatste week van de vakantie en de roadtrip.