Roadtrip VS en Canada: week 2

VOORAF: ZIE WWW.TINEKEMIKE.NL VOOR FOTO'S EN FILMS!!!

VS en Canada week 2

Zondag 09-08
Durango > Silverton > Gunnison > Leadville > Vaile (Colorado) (700 km)
‘s Ochtends het oude mijnstadje Silverton bekeken. Ligt op bijna 3000 meter hoogte. Onderweg ook de ‘worldfamous’ stoomtrein (althans voor treinfanaten) gezien. Vervolgens de ‘milliondollar’-highway gereden (weer erg mooi). Onderweg dikke marmotten en de nodige herten gezien. Ook een vos, maar die had zijn beste tijd gehad: lag roerloos naast de highway (op z’n rug, nog niet verspreid).
Af en toe had je het idee dat de weg speciaal voor ons door een onbedorven en zeer indrukwekkend berglandschap met veel bos als een tapijt was uitgerold. Zeer de moeite waard. Niet het stuk tusssen grofweg Gunnison en Leadville.
De vrachtwagens en treinen die tig keer groter zijn dan in Nederland vallen in dit grootse landschap bijna niet op. Doordat je in een open auto rijdt, kun je het landschap veel beter zien (ook boven je: de bergen) en ruiken (bijv. van bos naar grasland). Kortom, we zijn weer zeer blij met de Mustang convertible. Huur (Herts via Jan Doets) ongeveer 60 euro per dag all-risc verzekerd en km-vrij!! En ook de hotels via Doets zijn weer prima (op een enkele uitzondering na)

Maandag 10-08
Vaile > Aspen > Vaile > Kramming > Granby > Loveland (Colorado) (600 km)
Slecht geslapen. Komt vermoedelijk door de hoogte waarop we waren: ruim 8000 feet. Hoofdpijn, bloedpropjes in neus, ziekig gevoel. Niet ernstig overigens, herkenbaar van de vorige jaren. Verdwijnt na verloop van tijd weer. Ook koud vanochtend: 10 graden maar (ook door de hoogte).
Een grote cirkel terug over Aspen gemaakt: Independencepass (bijna 4000 meter hoog, nog kouder). De Mustang lijkt bij het naar boven rijden wel op een boot. En veel geschreeuw maar weinig wol. We hebben dan ook ‘maar’ een zescilinder. Maar onze Mazda MX5 doet het veel beter: is meer een skelter i.p.v. een boot. Gelukkig werd Tineke niet misselijk. In Aspen (wintersportoord) koffie gedronken in een Oostenrijkse tent met Oostenrijkse muziek. Terug via de highway 70 naar Vail: het 1e stuk lijkt sterk op de Brennerpas maar dan veel mooier, minder druk, grootser én gratis. Vanaf Dillon veel dode sparren (20 tot wel 50% van het aantal bomen, door een bepaald insect). Treurig……Vervolgens binnendoor naar het Rocky Mountain National Park en daar de Trailridge road gereden. Helaas erg druk en met de aanblik van de dode bomen geen fijn gevoel. Dat was rond Durango toch wel even anders (zie gisteren). Op een paar berggeiten na geen wild gezien. En dat is in Canada onbestaanbaar.
Van Subway smaakt de Philly steak (9 dollar…) erg lekker!!

Dinsdag 11-08
Loveland > Fort Collins > Walden > Laramie > Centennial > Rawlins (Colorado > Wyoming) (500 km)
Slecht geslapen, waarchijnlijk door ‘hoogteziekte’ (spier- en hoofdpijn, neus verstopt, bloedpropjes).
Mooie dag. Praries met op de achtergrond de flanken van de Rocky Mountains bedekt met sneeuw. Het verkeer is ook veel rustiger. Duurt soms al 5 minuten voordat er weer een incidentele tegenligger verschijnt. Cowboyland. Duidelijk dat we in de VS zijn: veel verkeersborden beschoten (iets wat ieder jaar weer opvalt).
En dan voor dee 1e keer in al die jaren dat we in de VS en Canada geweest zijn en alsof we met de twee rechterwielen over een spoorwegovergang reden: een roadkill. Tineke (!!) rijdt met de mustang over een ‘grond’eekhoorn (waarvan we er al veel geplet hadden zien liggen). Het beestje moet het niet gemerkt hebben. Gelukkig geen eland (zie hierna). Doet overigens ook een beetje denken aan de meerderheid van de motorrijders die hier zonder helm rondrijden.
Megaveel herten gezien: pronghorn, meer dan duizend, onvoorstelbaar. Je moet wel goed kijken om ze te zien (om met Cruyff te spreken), ze hebben uitstekende schutkleuren. Ook (nu al) 4 grote elanden gezien. Erg mooi waren de highway 14 (90 mile langs de Cache la Poudre river, door een mooie Canyon) en de 130 (Snowy range pass, Medicine Bow park, mooie bergen bedekt met sneeuw). Langs de 14 helaas wel zo´n 70 tot 90% van de naaldbomen dood (weer door insect). Al veel auto’s met pech gezien (vanwege de hoge te rijden passen denk ik). De Mustang doet onverstoord zijn werk.

Woensdag 12-08
Rawlins > Jackson Hole (Grand Teton, Wyoming) (500 km)
Gisteravond (tegen beter weten in) de hoteltelefoon op de kamer gebruikt om naar familie in NL te bellen. We weten dat dit duurder is dan een telefoonkaart gebruiken, maar we moesten toch even bellen. Maar Holiday Inn Express in Rawlins maakt het wel héél bont: 86 dollar voor 9 minuten!!! Dit hotel gaat ons niet meer zien en u bent (weer) gewaarschuwd.
Verder één van de minst mooie dagen (een reisdag). Uren onmetelijke prairy (met weer heel veel pronghorn-herten). Redelijk eentonig. Voor Grand Teton veel wegwerkzaamheden. En in Grand Teton de 1e onvermijdelijke traffic jam (file) vanwege een eland… Bij de chinees gegeten in Jackson Hole (niet zo lekker). Ontstellend druk rond en in Jackson Hole, niets voor ons….. Waarom dan toch daar? We zijn onderweg naar het noorden van de VS en Canada!!
‘s Avonds nog een rondje gereden in Grand Teton National Park (over Teton Village en Moose). En dat was geen verkeerde keuze. Buiten enkele herten (Mule deer) zagen we aan de 390 vanaf zeer korte afstand (meters) een eland met jong onverstoord (helemaal gewend aan toeristen) eten uit een poel/riviertje (zie film en foto’s). Tijd zat om te filmen en te fotograferen. En als klap op de vuurpijl net voordat het donker werd zag Tineke langs de highway 89 een zwarte stip op de bergen. En die hoort daar niet thuis weten we van vorige jaren. Bij nauwkeurig gadeslaan bleek de stip zich ook te verplaatsen. Dit jaar hebben we een goede verrekijker bij ons: een zwarte beer met jong. Geen toerist die het zag. Toch nog een goede afsluiting van deze dag.

Donderdag 13-08
Jackson Hole > Grand Teton > Yellowstone > Bearthootpass > Red Lodge (Wyoming > Montana) (500 km)
Vroeg vertrokken om wild te zien. De eerste parkwachter vroeg bij het ‘toegangspoortje’ of we een grote tietenmap wilde hebben. We keken elkaar verbaasd aan maar opeens begrepen we het: een map van Grand Teton (do yoy want a Grand Teton map’)! Enigzins teleurgesteld pakte Mike de papieren aan.
We waren ondanks de vroegte niet de enige. Yellowstone lijkt (in ieder geval in het hoogseizoen) op de Apenheul maar dan met herten, bisons en met enig geluk beren. Natuurlijk wisten we dat. We zijn al een paar keer eerder geweest en in het kader van onze ‘roadtrip’ stond nu alleen de rit door Yellowstone gepland om vervolgens uitgebreid de Bearthootpass te rijden. Er waren nog net geen files in Yellowstone, wel dus enorm druk. Een paar ‘Elks’ gezien (hele grote herten) en de onvermijdelijke bizons (van zeer dichtbij, zie film en foto’s). Ook onverwachts een overstekende zwarte beer. Die ging zo snel dat we hem niet vast konden leggen op foto/film.
En dan de Beartoothpass. Die moet je gereden hebben. Voor ons de 2e keer. Ontstellend mooi. Groen (bijna geen dode bomen) en (uiteraard) véél rustiger dan Yellowstone. Imposante uitzichten, zeer indrukwekkend.

Vrijdag 14-08
Red Lodge > Great Falls (Montana) (400 km)
We vonden de Bearthooth zo mooi dat we hem vandaag andersom wilden rijden en dan terug via de Chief Joseph ‘Highway’ (ook zo’n verschrikkelijk mooie weg weten we van 3 jaar geleden). Echter het weer was zo slecht (veel regen en zware onweersbuien) dat we het niet aandurfden weer zwaar de bergen in te gaan (met heel veel wegwerkzaamheden). Jammer maar helaas. Vervolgens weinig ‘Big Sky’ (bijnaam Montana = Big Sky Country) gezien, wel volledige bewolking en veel regen. En herten die de weg overstaken. Ook veel zwarte stippen: koeien. Montana is een zeer grote Staat met weinig inwoners. Af en toe had je het gevoel dat iedereen vertrokken was. Wel hier en daar huizen / ranches, maar geen mens te zien. Ook weer veel bossterfte gezien (naaldbomen door insecten). Op de satelietradio een special (vrijdag t/m zondag) over Woodstock (40 jaar geleden). Met eindelijk aandacht voor en live-muziek (Woodstock-festival) van CCR. Erg vroeg bij hotel (16.00 uur), dus naar een groot winkelcentrum geweest in Great Falls en inkopen voor onderweg en thuis gedaan. Een ‘rustdag’ zullen we maar zeggen. Morgen Canada!!!

Zaterdag 15-08
Great Falls > Glacier National Park > Waterton (Montana > Canada) (500 km)
Vandaag erg koud: 5 - 10 graden. Truien en jas aan!! Even wennen na de 40 graden in Arizona!! Heel veel regen. ‘Going to the Sun’-weg gereden door Glacier National Park. Hele mooie weg, gaat over de Loganpass (ongeveer 2500 meter hoog), wel spectaculaire uitzichten (2 jaar geleden), nu wat minder door regen. Glacier-lodge ondermeer gebouwd van hele grote bomen (waarvan ze de stammen met bast er nog omheen gewoon rechtop hebben staan). We weten nu waar de grote bomen gebleven zijn….(kwamen overigens uit Washington-State). Ook leuk station bekeken in Glacierpark. Weer een aantal lange treinen zien rijden. Na Glacierpark Canada ingereden naar Waterton. Ook een National Park maar wat over het hoofd gezien. Dus minder toeristen. Gelijk goed raak: binnen 2 uur 6 beren gezien: 5 zwarte (waarvan één met twee jonkies) en één Grizzly (zie foto). Wel op afstand, vandaar nog geen (mooie) foto’s. Maar dat gaat de komende weken veranderen. Maar na drie dagen eerst nog even terug naar de VS voor de Staten Montana, Idaho en Washington. Daarna weer Canada.