Roadtrip VS en Canada: week 3

VOORAF: ZIE WWW.TINEKEMIKE.NL VOOR FOTO'S EN FILMS!!!

Zondag 16-8
Waterton National Park (Canada): ‘rustdag’.
Bij familielid op bezoek geweest die 30 jaar geleden naar Canada was geëmigreerd. We hadden haar al een jaar of 20 niet gezien. Erg gezellig. Woont in een héééél klein dorpje op de prairie met uitzicht op de Rockies.
In Waterton vallen de herten die een jong hebben de honden van toeristen aan. Er wordt middels plakkaten gewaarschuwd goed op te passen: zwaar letsel of de dood voor de hond is meestal het gevolg. We zagen inderdaad één hert naar een paar honden lopen die door de eigenaren angstvallig van de grond getild (en aldus gered) werden.
Naar Red Rock Canyon gereden (in Waterton). Onderweg 3 beren en weer veel herten.
Veel regen. Gegeten in ‘antiek’ hotel Waterton; is toch wat anders dan de Subway.
Waterton zelf is voorzien van veel mooie bloembakken. In het ‘park’ komen weinig toeristen (voornamelijk Canadezen), het is er (dus) redelijk rustig en er is echt veel wild te zien (ieder jaar weer). Ook hier moet je wel kijken om het te zien.

Maandag 17-8
Waterton > Pincher Creek> Canmore > Banff > Lake Louise > Golden (Alberta > British Colombia) (500 km) Voor de belangstellenden: via de wegen 5, 6, 3, 22, 541, 40 (uitzonderlijk mooi) en 1(a).
Mooi weer!!! Blauwe lucht, stralende zon, geen regen. Binnen 100 meter na vertrek 5 herten in het dorp Waterton en net daarbuiten een beer (daarom zitten de herten met jong in het dorp). 2 hardloopsters (waar we ons al over verbaasden) keerden rap (en voorzichtig) om.
Onderweg massa’s ‘bambi’-hertjes: jonge hertjes met witte stippen. Veel grote roofvogels. Golvende weilanden met koeien zover het oog reikt. Af en toe een (rondspringende) vos. Op de achtergrond de Rocky Mountains. We geloven niet in de hemel, maar dat kan veranderen….
Vandaag ook nog over een wel zeer uitzonderlijk mooie weg gereden: de 40 (onder Calgary). Schitterende vergezichten, onbedorven bossen en bergen. Bijna geen verkeer. Géén lege blikjes, plastic flessen, papiertjes, enz. enz. te zien langs de weg. Echt schitterend mooi en een aanrader voor een ieder die van de natuur houdt en naar Canada gaat. We zeggen het met enige terughoudendheid (straks wordt het toch druk): neem een retourtje Calgary, huur een convertible en binnen een uur zit je op die weg en kun je uren (zelfs de hele dag als je de zijwegen ook neemt) genieten. Let op: de weg is afgesloten van eind december tot half juni om het wild de kans te geven de winter goed door te komen. We waren na onze zeer positieve ervaringen in Canada van de afgelopen jaren bevreesd dat we nu mogelijk teleurgesteld zouden worden (mogelijk teveel geïdealiseerd). Maar deze weg overtreft al onze verwachtingen (en die zijn voor Canada weer zeer hoog gespannen). De weg ligt door Kananaskis Country en het Peter Lougheed Provincial Park. Zie de foto’s!! Daarna kun je altijd nog de Icefieldparkway doen, ook mooi maar druk. Beter is de Alaska Highway en de Casiar/Stewart Highway (weten we), daarover een van de komende jaren.
Ook honderden prairydogs gezien, staan stokstijf hun territorium te bewaken, totdat je te dicht in de buurt komt: dan vluchten ze hun hol in. En veel Rocky Mountain/bighorn sheep (zie foto’s).
Rijdend over de 40 krijg je echt een idee hoe het niet alleen 100 jaar geleden was maar ook 1000 jaar terug. Hier komen we zeker terug!!
Ook de Bar-U ranch bezocht (aan de 22): een ranch in oude staat met beschrijving van de historie en mooie oude foto’s. Indrukwekkend hoe de mensen toen leefden.
Gegeten (voor de 4e keer in al die jaren) in het oude station van Lake Louise. Ook zo’n plek die je niet mag missen. Het eten is excellent en de grote treinen (150 wagons, 4 tot 6 locs) rijden bijna onder je tafel door!!
Vervolgens via de Kickin’ Horsepass naar Golden. Onderweg nog een hele lange trein door de spiraaltunnel zien rijden. Zo’n tunnel gebruiken ze om een te steile afdaling/stijging te voorkomen (draaien en zakken in een tunnel). Je ziet de trein dan ook uit de tunnel komen boven de eigen achterste wagons, die net dezelfde of een andere tunnel inrijden.
Uitgeput van alle indrukken waren we rond 21.00 in het hotel, net voor zonsondergang (bergen). Kortom, een van de mooiste dagen van deze vakantie!

Dinsdag 18-8
Golden > Radium Hotsprings > Cranbrook > Roosville > Eureka > Libby (Canada > VS) (500 km)
Vandaag weer terug naar de VS. West-Canada hebben we al vaak gezien. We weten dat het er heel mooi kan zijn maar dat schijnt ook te gelden voor Montana, Idaho en Washington (deels al eens gezien). Het stuk in Canada wat we vandaag reden was niet veel aan (we zijn inmiddels aardig verwend). Big Horn schapen gezien, veel herten en een jagende vos. In Canada nog naar een forelkwekerij geweest en in Radium Hotsprings een ouderwetse Candy Store bekeken: winkel met snoepgoed uit en ingericht als in de jaren 50 en 60. Geen mooie jongedame gezien uit dat liedje van Johnny Cash (of misschien was ze het toch, inmiddels 70). Wel snoep gekocht. Bij Fort Steele een stoomtrein gefilmd. In de omgeving van Fort Steele ging het nog bijna mis met de Mustang: net nadat wij door een bocht waren verloor een tegenligger (vrachtwagen) een deel van zijn lading…… (grote zware emmers over onze weghelft, je hoorde het vallen). Toevallig was de politie ook direct ter plaatse. In de VS (langs lake Libby) veel bald eagles gezien (ook vissend).
De temperatuur ging vandaag van 5 (vijf) naar 30 graden! Jassen en truien uit, sandalen aan en zonnecrême op. Stralend zomerweer!
Wat in de VS onmiddellijk weer opvalt zijn niet alleen de beschoten verkeersborden maar ook de vele zenders op tv, waarvan meer dan de helft reclame uitzendt als je zapt. En als je eindelijk een zender gevonden hebt dan is er binnen 5 minuten ……reclame. Over ………eten, afvallen en gezondheid.
‘s Avonds nog de omgeving van Libby (‘Eagletown’) bekeken op zoek naar wild: alleen herten met jong (mag niet op gejaagd worden…….).

Woensdag 19-8
Libby > Sandpoint > Coeur d’Alene > St.Maries > Deary > Reubens > Lewiston (Montana > Idaho) (500 km).
Geen bijzondere dag. Of het moet de hitte geweest zijn: ‘s ochtends 10 graden, begin v/d avond 36!!
Onderweg in Montana en Idaho zagen we heel veel oude (sloop)auto’s, vooral uit de jaren 50 en 60. Op wegen met één rijbaan en twee rijstroken (tegenliggend verkeer) mag je 70 mile p/u rijden (= ongeveer 115 km p/u). Je houdt je hart vast op de veelal bochtige wegen. Langs de weg staan dan ook tig kruisjes (wit van kleur op een paaltje) als herinnering dat daar iemand (of meer) in het verkeer is (zijn) gestorven. Meestal in een bocht.
Opvallend is ook het grote aantal huizen dat te koop staat. En bos, bos, bos (met weinig uitzicht want redelijk vlak). Bomen en bos zorgen voor natuurlijke airco, scheelt zomaar een graad of 10 Celsius. Vervolgens akkers met graan zover het oog kan reiken. Heuvelachtig landschap. Er werd stevig geoogst (oppassen voor grote landbouwvoertuigen). Aardig wat troep langs de wegen (plastic, lege blikjes, papier, enz.) . Ook veel zooi rond de vrij staande huizen (oude sloopauto’s, enz.). Helaas geen wild gezien (door het jagen???). Alleen roofvogels (osprey). Morgen beter……(zullen we maar denken).

Donderdag 20-8
Lewiston > Enterprise > Joseph > Halfway > Cambridge > New Meadows > McCall (Idaho > Washington > Oregon > Idaho) (450 km).
Gister een afspraak gemaakt met een Ford dealer in Lewiston: het dashboard van de Mustang gaf aan dat de olie ververst moest worden. We hadden inmiddels ruim 8000 km gereden. Kon pas om 11.00 uur. Kosten: 45 dollar, inclusief wassen, uitzuigen, bandenspanning, filters, olie, koffie, mooie Mustangfolder, enz. En de servicebeurt krijgen we nog vergoed van Hertz ook!! Was ook een hele mooie Forddealer. Veel nieuwe Mustangs, waaronder de Shelby (ruim 500 pk): 49000 dollar (nieuw!!!), maar kan ook minder worden na onderhandelen….
Nog mooier: voor het weekend is er een oude autoshow gepland. Die zouden we dus net missen. Maar………..toen we de auto naar de garage brachten (naast het hotel) hadden zich daar ook veel oude auto’s (30ers t/m 70ers) verzameld voor de show dit weekend en uit verschillende steden/staten. In het uur dat de servicebeurt duurde hebben we ons heel best vermaakt!! Foto’s op site (met name voor de broers….). Conclusie is al jaren: mensen die van mooie oude auto’s houden (als nieuw maar ook bijna vergaan) moeten in de zomer naar Montana, Idaho en Oregon gaan. Niet te filmen hoeveel.
De rit van vandaag was een hele mooie. We realiseerden ons weer hoe zeer we boffen dat we dit allemaal kunnen doen. Rijdend in een prima Mustang, sixties op de satelietradio met o.m. Mustang Sally van Wilson Pickett (moet natuurlijk zijn Mustang Tineke). Ook de Amerikanen zijn zeer verbaasd over onze roadtrip en zouden niets liever doen dan hetzelfde. Maar….ze hebben maar een paar weken vakantie per jaar. En geen geld.
De 129 is een hele mooie weg tussen Lewiston en Enterprise. Vervolgens de 39 door Hels Canyon en deels langs de Snake River gereden. Alles thuis al gepland naar aanleiding van ervaringen van voorgaande jaren. Erg mooi allemaal. Van weiland, akkers naar bos en bergen. Van hitte (36 graden) naar koelte (15 graden) en weer terug. Verbaasde reacties van plaatselijke bewoners (af en toe aanwezig): wat wij met een Mustang uit Californië deden in hun woongebied.
Overigens als je hier pech krijgt dan zijn de rapen gaar. Ver van de bewoonde wereld; tussen de benzinestations zat bijv. een enkele keer meer dan 125 km. En bij letsel……..helikopter, ziekenhuis???
Binnen 1 km ten zuiden van de kruising Flora (!!! voor de insiders) op de 129 koffie gedronken en salade gegeten in Rim Rock Café. Erg mooie tent, heel lekker eten, een magnifiek uitzicht, zeer aardige mensen en een enkele toerist.
De zintuigen werden dus maximaal geprikkeld. Qua uitzicht maar ook qua geuren: droogte (stoffig), kruiden (we weten niet waar het vandaan kwam), hooi, vers gemaaid gras en gedorst graan, water (irrigatie/sproeien/grote meren), bos, vee, koeien, diesel, doodgereden beesten, de Mustang en Tineke (we misten Erik nog). Voeg daarbij dat het af en toe extreem helder was (alsof je géén onmisbare uiterst donkere zonnebril op had) en het prachtige scenario van deze dag was compleet. Op wild na…………Niets (onbestaanbaar in Canada). Tot zonsondergang. Veel (maar alleen) herten, ook voor de auto in het donker: een moeder met twee jongen. Erg onverstandig. Maar we hadden er al rekening meegehouden (reden max 50 km p/u waar je 100 mocht) dus konden we bijtijds remmen (Mustang Tineke). Ook veel zeer grote kevers op de weg (tot zo’n zeven cm groot). Maakten we vorig jaar ook mee. Je hoort het stevig als je er over heen rijdt: knak, knak, knak, enz. (niet te ontwijken, teveel).
I.v.m. late aankomst (21.00, donker) en tijdgebrek: candybars gegeten van Nature Valley (gebruiken we ook voor ontbijt als dat niet gratis is).
De dag kan dus alleen maar in superlatieven worden samengevat, een streling voor de zintuigen. Alsof je driedimensionaal in je eigen film rondrijdt. Morgen meer.

Vrijdag 21-8
McCall > Boise > Ontario > Baker City > Haines > Ukiah > Heppner > Hermiston > Ellensburg > Wenatchee (Idaho > Oregon > Washington) (1050 km).
Vanwege de lange afstand 07.00 vertrokken, aankomst 21.00 uur.
Teleurstellende dag (Tineke noemde het een gewone dag…). Extra toeristisch gereden (Elkhorn en Blue Mountain routes), maar die konden ons hart niet stelen. Veel slides onderweg (stenen/zand van de bergen op de weg gegleden): daar trappen we niet meer in (twee jaar geleden een Mustang op kapot gereden….). Veel bossen, maar alleen met koeien en geen wild! Ook een Kolibri (heel klein) en een roofvogel met een joekel van een vis in z’n klauwen. Op de eindeloze akkers/graanvelden weer grote stofwolken van het oogsten. Tig sprinkhanen.
2 koffie voor 50 dollarcent in Haines (vers gezet)!! Benzine 60 cent per liter………..Mustang rijdt dus (voor Nederlandse begrippen en in geld uitgedrukt) 1 op 24……… Amerikanen worden direct boos als je ook maar iets zegt over de lage prijs en wat voor leuke dingen ze met belastingcenten zouden kunnen doen….En dat alternatieve energie zo niet echt gaat lukken. Veel reacties weer op de Mustang uit Californië (what the hell/heck are ….). Als we na de nodige uitleg iedereen die daar onderweg om vroeg mee zouden moeten nemen, dan moeten we volgend jaar met een bus!
Tot slot wat leuke wegnamen (je moet toch wat…). Paddy Flat, Muddy Creek, Wishpering Pine, Shimmering Cove, Dead Man Hill, enz. enz.

Zaterdag 22-8
Wenatchee > Monroe > Arlington > Darlington > Rockport > Winthrop (Washington) (450 km). Vandaag vanuit Wenatchee naar Winthrop de Cascadeloop gereden (de 2, 9, 530 en de 20). Eerste stuk (de 2) niet echt mooi en mega, megadruk, vooral vanuit tegengestelde richting. Kennelijk ontvluchtte op deze zonnige zaterdag (laatste vakantiedagen) een ieder het verstedelijkte gebied rond Seatlle. Voelde als Austerlitz op een mooie zondag in het voorjaar maar dan nog erger. Géén wild. Wél in plaats van 1000 herten (Wyoming, zie een van de vorige weken) meer dan 1000 oude auto’s. Cascadeloop is daar kennelijk ook een mooi rondje voor. Én aan de 2 een oude autoshow. Op die show stond ook weer een nieuwe Mustang Shelby (rood) 2010 tussen de oude auto’s ‘uitgestald’. Ruim 500 pk. Onze ogen weer uitgekeken (naar alle oude auto’s), een welkome afwisseling. Ook door Leavenworth gereden: een dorpje in Oostenrijks/Duitse stijl met namaak Zwartewoud huizen en veel teksten in het Duits. Ook veel motorclubs op de weg. We irriteren ons steeds meer aan die motoren met open uitlaten (mega herry). Een soort kruising tussen een paard en een locomotief. Zal uiteindelijk wel iets aan gedaan worden.
De 20 is dan weer een weg die je niet mag missen: gaat door Cascade National Park, erg, erg mooi!!
Vlak voor ons eindpunt (Winthrop) werden we middels verkeersborden fors gewaarschuwd voor herten. Gemiddeld per dag één hert doodgereden. Langzaamaan begon Mike de plek te herkennen waar Erik en hij op de motor 5 jaar geleden ook megaveel herten gezien hadden. Dus ’s avonds tegen zonsondergang de omgeving (B-wegen) verkend. En inderdaad, in een uur tijd meer dan 200 herten. Voornamelijk whitetail en een voor ons onbekende soort. Heel mooi gevoel zo in de schemer, op afgelegen plaatsen (alleen het geluid van krekels), met een ondergaande rode zon, de eerste sterren en zicht op mooie boerderijen en weilanden/akkers (in de Mustang met het dak open).
En het wordt de komende dagen/weken nog veel mooier: Canada!