Roadtrip Florida
Door: Tineke en Mike
15 Februari 2010 | Verenigde Staten, Orlando
VOORAF: ZIE WWW.TINEKEMIKE.NL VOOR FOTO'S EN FILMS!!!
Zie voor het verslag van onze vorige reis (2009) naar ondermeer de VS en Canada via Jan Doets de link linksonder op dit scherm.
Zondag 7 februari 2010
We hebben eerst lekker uitgeslapen (zodat we de komende nacht uitgerust op reis konden naar Florida). Vervolgens rond het hotel gehangen, fotoboek, site en boeken bijgewerkt, aan het strand gelegen en gesnorkeld (niet echt bijzonder, wel weer een monkseal op het strand en walvissen op afstand). Door de overstap ’s nachts om 4 uur (met ook nog eens 4 uur wachttijd) werd het een lange vliegreis met zo’n 6 uur tijdsverschil. In het vliegtuig hadden we wel geslapen, maar daardoor voelde je wel waar al je spieren zaten…Om 15.30 uur waren we op de eindbestemming: Orlando. Redelijk kapot overigens (gebeurt niet vaak) met pijn in/aan oren (en dat hebben we nog nooit gehad).
Maandag 8 februari 2010
Na een nacht slapen (van wel 12 uur) hadden we allebei last van onze spieren (we zijn ook al een dagje ouder merken we). We sliepen deze nacht in een Best Western Hotel en dat was prima, alleen konden we onze tas niet in het hotel achterlaten tot zondag. Dat was erg vervelend, want onze auto had (de top naar beneden) te weinig kofferruimte……het is nl. weer een Corvette Convertible. Wat we ook probeerden, Best Western was niet te vermurwen, erg jammer en die zien ons in dit soort situaties dus niet meer terug…..
De oplossing was een opslagbedrijf om de hoek. Hier konden we tegen betaling van $45 een box huren. Dat hebben we gedaan, maar we balen wel van het hotel, dat waren we niet gewend van Best Western (volgende keer even tevoren checken…..)!!
Dinsdag 9 februari 2010
Eerst hebben we dus de bagage die niet mee kon in de auto naar de box gebracht en reden we vervolgens rond 10.00 weg met de weer gele Corvette. Dat was wel weer even wennen na al die andere auto’s….deze voel je tenminste werken/rijden!
We reden over de 4, de 60 en de 699 langs de Golf van Mexico naar ondermeer Clearwater (met CCR op de radio!). Clearwater Beach en andere naburige stranden aan de Golf vormden een aaneenschakeling van ontstellende grote (en hoge) hotels, eetgelegenheden en winkels. Voor ons niet iets om lang te verblijven….. Nog even op een van de stranden geweest, waar niemand was, waarschijnlijk vanwege de vele (aaneengesloten) regen.
Daarna over de 275 een rondje binnenland gemaakt via de 75 en de 78 tot Denaud. Van daar weer terug over de 80 naar Fort Meyers langs de grote riviermonding van de Caloosahatchee River. Het regende de hele dag (waaronder zware plensbuien), maar toch was het niet vervelend. We reden namelijk in een mooie (groene) omgeving met veel water (anders dan regenwater…..), bruggen en vogels (bijv. weer pelikanen en allerlei soorten ‘reigers’). We kwamen ogen te kort. Natuurlijk kwamen we ook door steden (en langs stranden) waar je dan weer veel hoge hotels e.d. zag. Het voordeel hier in het drukke deel van de VS is, dat er ook meestal wel een Mac Donalds in de buurt is waar je voor nog geen $2 (= ongeveer 1.50 Euro) een koffie en een Sundae ijsje (mét caramel en 3 dubbel nootjes) kunt krijgen!! Bij de buren van de Mac serveerden ze op rolschaatsen en kon je bij elke parkeerplek uit de auto bestellen. Dat was leuk om te zien, maar Mike vond het wel jammer dat het geen mooi weer was………..
Wel kwamen we vandaag vaak bij tolwegen terecht. Gelukkig zat er in de auto een apparaatje waarmee je (via een zender) automatisch afrekent (via Hertz). Zo hoefde je niet steeds te stoppen (we hopen wel dat het heeft gewerkt………... 100 dollar per overtreding). Tolgeld is telkens rond een dollar.
Ook zagen we vandaag veel vreemde vogels (letterlijk) en achter elke koe staat wel een kleine witte “reiger”…….
Aan het einde van de dag hebben we gegeten in een soort schuur met allemaal boeren en buitenlui. We reden daar toevallig langs en zagen dat er kennelijk veel mensen gebruik van maakten. En dat is voor ons altijd een teken om rond etenstijd even binnen te kijken. Het smaakte er prima en kostte nog geen 7,50 p.p.!! Voor we naar deze schuur konden rijden, moest Tineke een U-turn maken. Dit ging met iets te veel gas (was nog andere auto’s gewend) en ze maakte een aardige slip (achterkant brak stevig uit)! Mike vond het fantastisch….!!
Overigens hebben we vandaag vanwege de vele regen de kap niet open gehad, we hopen morgen op beter weer…. (want we hebben die bagage niet voor niets achtergelaten).
Woensdag 10 februari 2010
Vannacht was het erg koud in bed. We hebben een extra deken gevraagd voor de komende nacht. Wel was het droog toen we wakker werden en behoorlijk helder. In de auto zagen we dat de buitentemperatuur 65 Amerikaanse graden was (18 Nederlandse!). Geen slecht begin van de dag dus.
We reden naar Sanibel en Captiva (twee eilandjes voor de kust van Fort Myjers) en onze eerste stop was bij “Ding” Darling Wildlife Refuge. In plaats van met de eigen auto door het park te rijden (ongeveer 5 miles), namen we de Tram Trolley. Dit beviel prima, mede omdat we een gezellige gids hadden, die ook veel over het gebied wist te vertellen. We zagen veel soorten (water)vogels en veel verschillende soorten bomen (mangrove) en planten. Helaas waren er vandaag geen krokodillen……..Wel bezochten we het uitgebreide toeristencentrum.
Daarna reden we over de Sanibel-Captiva Road en kwamen we bij het strand (aan de Golf van Mexico) wat zou moeten opvallen door de vele soorten schelpen, maar dat viel ons wat tegen. De meeste schelpen waren vertrapt. Liep je verder langs het strand dan kwam je wel iets meer en grotere schelpen tegen, maar niet echt bijzonder. Wel vonden we een skelet van het een of ander – het leek van plastic en had een lange stekel. We moeten nog navragen wat het is (bleek later van een krab te zijn). Op weg naar het parkeerterrein zagen we in de struiken een zwarte, dunne slang van ongeveer 1 meter lang. Dat was dus weer even leuk….
Op de terugweg (de weg liep nl. dood) dronken we koffie bij Starbucks. Die zaak kom je hier ook overal tegen en heeft goede koffie (en koek!). Nu konden we er weer tegen en gingen op weg naar de vuurtoren (Lighthouse Point). De vuurtoren zelf was meer een hoge, bruine paal, maar het strand was mooi. Het water was hier rustiger, de pelikanen kwamen erg dichtbij en er was een pier. Toen we bij die pier stonden, zag Mike meteen vinnen boven het water uitkomen. Het waren dolfijnen (bottlenoose- oftewel flipper-dolfijnen: met een ronde neus en een grotere vin). Dat was weer genieten. Ze kwamen heel dichtbij en je kon ze dus heel goed zien én horen. Het waren moeders met jonkies!! Zie de foto’s.
Op dit strand stond ook nog een boog, versierd met tule, bloemen en hartjes. Als we wat gewacht hadden, hadden we vast een bruidspaar “ontmoet”, maar we keken liever nog even bij de dolfijnen (we hadden maar 1 uur de tijd, want het was betaald parkeren).
Weer in de auto - op de terugweg - namen we verschillende zijwegen om de omgeving beter te kunnen bekijken en om uit de drukte te zijn. Iedereen bleef op de hoofdweg rijden en daar was het dan ook bere-druk! Wat erg opviel, was dat het er overal erg netjes uitzag. Nergens troep of oude, roestende auto’s. Ook de stranden waren erg schoon. Ook zag je nergens hoge hotel- of flatgebouwen. Dit veranderde wel weer bij Fort Myers Beach. Hier was het weer file rijden en kon je vanaf de weg de oceaan niet zien door het vele (en ook hoge) beton!
De Corvette deed het vandaag prima – ook het dak – maar als Mike uitstapt, toetert hij 3 keer…..als hij hem daarna start, loeit hij als een brandweerwagen………….Wat dat nu weer is……..??
Het was vandaag een volle, mooie en gezellige dag en de temperatuur gaat toch steeds meer de Nederlandse kant op: 59F (15 graden Celsius).
Donderdag 11 februari 2010
We reden door Fort Myers (centrum) en dit zag er mooi uit: schoon, veel palmbomen, gekleurde huizen en geen honden(str…). De dag begon met 45 F (7 graden!). Dat is dus niet warm! We reden verder over de 80 (richting la Belle). Deze weg was in het begin druk, maar later niet meer zo. Ergens halverwege - tegenover de elektriciteitcentrale – was een manatees park. Door die centrale is het water hier warmer en daar houden deze beesten van, zeker bij de huidige kou. Het gewone rivierwater is nu te koud voor ze (het is ook in de VS bijna overal kouder dan normaal). De manatee wordt vergeleken met een olifant, maar volgens ons noemen ze hem in Nederland een zeekoe, alhoewel hij niets van een koe heeft (wél van een olifant!). We hebben er wel honderd gezien, van zeer dichtbij ook. Zie de foto’s.
Verder onderweg heel veel vogels, vooral bij het Panterreservaat. Hier liepen we een rondje van 500 meter in de stille hoop een panter te zien, maar helaas….
Verder op de 41 werden de bermen (en alles daar achter) steeds natter en we zagen steeds meer vogels. Toen we bij een toeristencentrum gingen kijken, lagen er zelfs wilde alligators in de sloot (het is hier dan ook alligator-gebied)! Ze lagen zo stil dat je niet geloofde dat ze echt waren. Later stopten we bij de Everglades National Park, Shark Valley. Dit is het gebied van tig alligators en tig soorten vogels (reigerachtige, aalscholvers, pelikanen, eenden, roofvogels, spechten, raven, gieren enz. enz.). Overal zie je grote en kleine vogels om je heen en steeds weer zijn ze net iets anders van kleur en vorm. Dat was echt fantastisch!! We vonden het zo mooi, dat we er toch maar een (2 uur durende) trolley-tram-tour deden. Je hoort dan meer over de dieren en het gebied. Het leuke van de toer was dat we heel jonge (piepkleine) alligators zagen! Het verschil tussen een krokodil en een alligator zie je vooral aan de kleur en de vorm van de bek: krokodil = groen met ronde bek; alligator = zwart met spitse bek. Ook gingen we tijdens de tramtoer naar de uitkijktoren. Hier zag je pas goed hoe uitgestrekt het gebied is. Je kunt het einde niet zien….
Vrijdag 12 februari 2010
Deze dag reden we naar de Keys! Maar eerst bekeken we het 2e deel van de Everglades en liepen hier 2 (korte) trails (wandelpaden). Ook hier zagen we ontzettend veel vogels en alligators. Het verschil met gister was, dat ze nu veel dichterbij zaten. Je kon ze dus nog beter op de foto zetten. Zie de foto’s.
Op de Keys (Islamorada) bezochten we het Theater of the Sea. Hier hadden ze zo’n 5 schildpadden, 5 zeehonden, veel grote “papagaaien” en 2 dolfijnen. We bekeken de dolfijnenshow. Je hoorde goed wat een verschillende geluiden ze kunnen maken. De dolfijnen hadden behoorlijk wat ruimte om te zwemmen, maar de andere dieren hadden het niet zo ruim….
Ook de highway 1 heeft stukken met veel gebouwen en (dus) veel auto’s, maar ook heel veel groene stukken en gedeelten met uitzicht over het water (de Atlantische oceaan aan de ene en de golf van Mexico aan de andere kant en dat vaak in één oogopslag. Dat is natuurlijk wel bijzonder.
Verder zie je ook hier veel vogels en er zouden ook herten moeten zitten, maar die hebben we nog niet ontdekt.
Het weer was vandaag erg goed – we hebben de hele dag met “de top down” kunnen rijden in ons overhemd. Het was tussen de 70 en 80 F. (20 tot 26 graden). Wel stonden we een tijdje stil, omdat er een ongeluk was gebeurd (en dan kun je echt nergens meer heen). Maar met de radio aan met 60er en 50er-jaren muziek was ook dat goed te doorstaan. Als we geen koffie en een sundae ijsje bij Mac Donald hadden genomen (voor $2,25 pp, zelfs op de Keys goedkoop dus) hadden we dit oponthoud misschien niet gehad…..
Rond 18.00 uur kwamen we bij ons hotel in Key West (einde v/d Keys) aan en dat was net op tijd. Bij de receptie zeiden ze dat er voorspeld was, dat het binnen een uur zeer slecht weer zou worden: heel veel regen (onweer) en harde wind. Op de kamer keken we tv (naar het weerkanaal) en ze raadden je inderdaad aan om binnen te blijven, maar……we hadden nog niet gegeten. We bleven een uur op de kamer en gingen er toen toch maar op uit. Het onweer was over, de wind was gaan liggen en de waarschuwing was ingetrokken. We aten in het plaatselijke Hardrock Café (niet heel geweldig) en….wie kwam er op de grote LCD-schermen voorbij….juist ja Fogerty!! (met Kenny Aronov).
Zaterdag 13 februari 2010
Ook vandaag hebben we lekker uitgeslapen. Na het ontbijt zijn we het eiland rondgereden. Key West is ongeveer 4 bij 6 km….. Er was een dip in het weer: erg koud, 16 graden. De ochtend bekeken we wat stranden maar dat viel (dus) tegen. Ook troebel water. En alles bebouwd tot bijna de waterlijn. We denken met weemoed terug aan Maui en Big Island… We kochten fruit in de plaatselijke supermarkt, bezochten een speciale plantentuin en het Florida Keys Eco Discoverycentrum (met een mooie film over het zeeleven onder water).
’s Middags de verplichte nummers afgelopen. Zoals het huis van Hemingway (best indrukwekkend), president Truman’s Little White House (waar bijv. het Marshallplan bedacht/ontwikkeld is), Sloppy Joe (door Hemingway bekend café), Mallory Square (zonsondergang: bewolkt…) en vervolgens ‘gewinkeld’ op de Duvalstreet (deed ons aan Bourbonstreet uit New Orleans denken). Niet echt ons ding (veel patsers ook op straat).
Tot slot gegeten in de Ihop (international house of pancakes) en wel een lekkere vleesmaaltijd (dat kan daar inderdaad ook): goed en goedkoop.
Zondag 14 februari 2010
Van Key West naar Orlando: zo’n 650 km. Niet langs de stranden van Miami: dat werd ons door iedereen afgeraden: lang weekend, Valentijnsdag en internationale botenshow. We denken overigens niet dat we daar iets gemist hebben, gelet op onze interesses. Wél gedeeltelijk door de binnenlanden van Florida met weinig tot geen toeristen (bijv. de 441, langs Lake Okeechee). Veel vogels weer. Maar ook veel diepe armoede (groot contrast met Key West: onvoorstelbare rijkdom). We spreken hier overigens over materiële rijkdom/armoede. Vraag blijft wie het gelukkigst is. Alhoewel we niets van het ‘Wildlive’ verwachten toch nog verrassingen. 5 Raccoons (wasberen) waarvan 2 levend (de overigen hadden zich verspreid over het wegdek). En een twintigtal gordeldieren (allemaal levend, kennelijk iets slimmer). Mooi kunnen filmen/fotograferen (zie foto’s). Een mooi einde van onze vakantie, want morgenochtend retour Holland. Wel via Washington DC waar deze weken veel sneeuw is gevallen en nog valt……we hopen dat we geen vertraging krijgen, maar we hebben een bruin vermoeden……
De laatste nacht sliepen we in met de karakteristieke Amerikaanse treingeluiden vlakbij ons hotel.
Nagekomen bericht: inderdaad: 24 uur vertraging naar huis! Het vliegtuig van United Airlines kreeg pech boven de oceaan: airco/luchtdruksysteem kapot en de kapitein wilde geen enkel risico nemen en verder vliegen op alleen het reservesysteem. Terug via Boston (waar reparatie niet lukte) naar Washington. 's Nachts om 04.00 uur in hotel. Beter dan in de oceaan zullen we maar denken.......
Zie voor het verslag van onze vorige reis (2009) naar ondermeer de VS en Canada via Jan Doets de link linksonder op dit scherm.
Zondag 7 februari 2010
We hebben eerst lekker uitgeslapen (zodat we de komende nacht uitgerust op reis konden naar Florida). Vervolgens rond het hotel gehangen, fotoboek, site en boeken bijgewerkt, aan het strand gelegen en gesnorkeld (niet echt bijzonder, wel weer een monkseal op het strand en walvissen op afstand). Door de overstap ’s nachts om 4 uur (met ook nog eens 4 uur wachttijd) werd het een lange vliegreis met zo’n 6 uur tijdsverschil. In het vliegtuig hadden we wel geslapen, maar daardoor voelde je wel waar al je spieren zaten…Om 15.30 uur waren we op de eindbestemming: Orlando. Redelijk kapot overigens (gebeurt niet vaak) met pijn in/aan oren (en dat hebben we nog nooit gehad).
Maandag 8 februari 2010
Na een nacht slapen (van wel 12 uur) hadden we allebei last van onze spieren (we zijn ook al een dagje ouder merken we). We sliepen deze nacht in een Best Western Hotel en dat was prima, alleen konden we onze tas niet in het hotel achterlaten tot zondag. Dat was erg vervelend, want onze auto had (de top naar beneden) te weinig kofferruimte……het is nl. weer een Corvette Convertible. Wat we ook probeerden, Best Western was niet te vermurwen, erg jammer en die zien ons in dit soort situaties dus niet meer terug…..
De oplossing was een opslagbedrijf om de hoek. Hier konden we tegen betaling van $45 een box huren. Dat hebben we gedaan, maar we balen wel van het hotel, dat waren we niet gewend van Best Western (volgende keer even tevoren checken…..)!!
Dinsdag 9 februari 2010
Eerst hebben we dus de bagage die niet mee kon in de auto naar de box gebracht en reden we vervolgens rond 10.00 weg met de weer gele Corvette. Dat was wel weer even wennen na al die andere auto’s….deze voel je tenminste werken/rijden!
We reden over de 4, de 60 en de 699 langs de Golf van Mexico naar ondermeer Clearwater (met CCR op de radio!). Clearwater Beach en andere naburige stranden aan de Golf vormden een aaneenschakeling van ontstellende grote (en hoge) hotels, eetgelegenheden en winkels. Voor ons niet iets om lang te verblijven….. Nog even op een van de stranden geweest, waar niemand was, waarschijnlijk vanwege de vele (aaneengesloten) regen.
Daarna over de 275 een rondje binnenland gemaakt via de 75 en de 78 tot Denaud. Van daar weer terug over de 80 naar Fort Meyers langs de grote riviermonding van de Caloosahatchee River. Het regende de hele dag (waaronder zware plensbuien), maar toch was het niet vervelend. We reden namelijk in een mooie (groene) omgeving met veel water (anders dan regenwater…..), bruggen en vogels (bijv. weer pelikanen en allerlei soorten ‘reigers’). We kwamen ogen te kort. Natuurlijk kwamen we ook door steden (en langs stranden) waar je dan weer veel hoge hotels e.d. zag. Het voordeel hier in het drukke deel van de VS is, dat er ook meestal wel een Mac Donalds in de buurt is waar je voor nog geen $2 (= ongeveer 1.50 Euro) een koffie en een Sundae ijsje (mét caramel en 3 dubbel nootjes) kunt krijgen!! Bij de buren van de Mac serveerden ze op rolschaatsen en kon je bij elke parkeerplek uit de auto bestellen. Dat was leuk om te zien, maar Mike vond het wel jammer dat het geen mooi weer was………..
Wel kwamen we vandaag vaak bij tolwegen terecht. Gelukkig zat er in de auto een apparaatje waarmee je (via een zender) automatisch afrekent (via Hertz). Zo hoefde je niet steeds te stoppen (we hopen wel dat het heeft gewerkt………... 100 dollar per overtreding). Tolgeld is telkens rond een dollar.
Ook zagen we vandaag veel vreemde vogels (letterlijk) en achter elke koe staat wel een kleine witte “reiger”…….
Aan het einde van de dag hebben we gegeten in een soort schuur met allemaal boeren en buitenlui. We reden daar toevallig langs en zagen dat er kennelijk veel mensen gebruik van maakten. En dat is voor ons altijd een teken om rond etenstijd even binnen te kijken. Het smaakte er prima en kostte nog geen 7,50 p.p.!! Voor we naar deze schuur konden rijden, moest Tineke een U-turn maken. Dit ging met iets te veel gas (was nog andere auto’s gewend) en ze maakte een aardige slip (achterkant brak stevig uit)! Mike vond het fantastisch….!!
Overigens hebben we vandaag vanwege de vele regen de kap niet open gehad, we hopen morgen op beter weer…. (want we hebben die bagage niet voor niets achtergelaten).
Woensdag 10 februari 2010
Vannacht was het erg koud in bed. We hebben een extra deken gevraagd voor de komende nacht. Wel was het droog toen we wakker werden en behoorlijk helder. In de auto zagen we dat de buitentemperatuur 65 Amerikaanse graden was (18 Nederlandse!). Geen slecht begin van de dag dus.
We reden naar Sanibel en Captiva (twee eilandjes voor de kust van Fort Myjers) en onze eerste stop was bij “Ding” Darling Wildlife Refuge. In plaats van met de eigen auto door het park te rijden (ongeveer 5 miles), namen we de Tram Trolley. Dit beviel prima, mede omdat we een gezellige gids hadden, die ook veel over het gebied wist te vertellen. We zagen veel soorten (water)vogels en veel verschillende soorten bomen (mangrove) en planten. Helaas waren er vandaag geen krokodillen……..Wel bezochten we het uitgebreide toeristencentrum.
Daarna reden we over de Sanibel-Captiva Road en kwamen we bij het strand (aan de Golf van Mexico) wat zou moeten opvallen door de vele soorten schelpen, maar dat viel ons wat tegen. De meeste schelpen waren vertrapt. Liep je verder langs het strand dan kwam je wel iets meer en grotere schelpen tegen, maar niet echt bijzonder. Wel vonden we een skelet van het een of ander – het leek van plastic en had een lange stekel. We moeten nog navragen wat het is (bleek later van een krab te zijn). Op weg naar het parkeerterrein zagen we in de struiken een zwarte, dunne slang van ongeveer 1 meter lang. Dat was dus weer even leuk….
Op de terugweg (de weg liep nl. dood) dronken we koffie bij Starbucks. Die zaak kom je hier ook overal tegen en heeft goede koffie (en koek!). Nu konden we er weer tegen en gingen op weg naar de vuurtoren (Lighthouse Point). De vuurtoren zelf was meer een hoge, bruine paal, maar het strand was mooi. Het water was hier rustiger, de pelikanen kwamen erg dichtbij en er was een pier. Toen we bij die pier stonden, zag Mike meteen vinnen boven het water uitkomen. Het waren dolfijnen (bottlenoose- oftewel flipper-dolfijnen: met een ronde neus en een grotere vin). Dat was weer genieten. Ze kwamen heel dichtbij en je kon ze dus heel goed zien én horen. Het waren moeders met jonkies!! Zie de foto’s.
Op dit strand stond ook nog een boog, versierd met tule, bloemen en hartjes. Als we wat gewacht hadden, hadden we vast een bruidspaar “ontmoet”, maar we keken liever nog even bij de dolfijnen (we hadden maar 1 uur de tijd, want het was betaald parkeren).
Weer in de auto - op de terugweg - namen we verschillende zijwegen om de omgeving beter te kunnen bekijken en om uit de drukte te zijn. Iedereen bleef op de hoofdweg rijden en daar was het dan ook bere-druk! Wat erg opviel, was dat het er overal erg netjes uitzag. Nergens troep of oude, roestende auto’s. Ook de stranden waren erg schoon. Ook zag je nergens hoge hotel- of flatgebouwen. Dit veranderde wel weer bij Fort Myers Beach. Hier was het weer file rijden en kon je vanaf de weg de oceaan niet zien door het vele (en ook hoge) beton!
De Corvette deed het vandaag prima – ook het dak – maar als Mike uitstapt, toetert hij 3 keer…..als hij hem daarna start, loeit hij als een brandweerwagen………….Wat dat nu weer is……..??
Het was vandaag een volle, mooie en gezellige dag en de temperatuur gaat toch steeds meer de Nederlandse kant op: 59F (15 graden Celsius).
Donderdag 11 februari 2010
We reden door Fort Myers (centrum) en dit zag er mooi uit: schoon, veel palmbomen, gekleurde huizen en geen honden(str…). De dag begon met 45 F (7 graden!). Dat is dus niet warm! We reden verder over de 80 (richting la Belle). Deze weg was in het begin druk, maar later niet meer zo. Ergens halverwege - tegenover de elektriciteitcentrale – was een manatees park. Door die centrale is het water hier warmer en daar houden deze beesten van, zeker bij de huidige kou. Het gewone rivierwater is nu te koud voor ze (het is ook in de VS bijna overal kouder dan normaal). De manatee wordt vergeleken met een olifant, maar volgens ons noemen ze hem in Nederland een zeekoe, alhoewel hij niets van een koe heeft (wél van een olifant!). We hebben er wel honderd gezien, van zeer dichtbij ook. Zie de foto’s.
Verder onderweg heel veel vogels, vooral bij het Panterreservaat. Hier liepen we een rondje van 500 meter in de stille hoop een panter te zien, maar helaas….
Verder op de 41 werden de bermen (en alles daar achter) steeds natter en we zagen steeds meer vogels. Toen we bij een toeristencentrum gingen kijken, lagen er zelfs wilde alligators in de sloot (het is hier dan ook alligator-gebied)! Ze lagen zo stil dat je niet geloofde dat ze echt waren. Later stopten we bij de Everglades National Park, Shark Valley. Dit is het gebied van tig alligators en tig soorten vogels (reigerachtige, aalscholvers, pelikanen, eenden, roofvogels, spechten, raven, gieren enz. enz.). Overal zie je grote en kleine vogels om je heen en steeds weer zijn ze net iets anders van kleur en vorm. Dat was echt fantastisch!! We vonden het zo mooi, dat we er toch maar een (2 uur durende) trolley-tram-tour deden. Je hoort dan meer over de dieren en het gebied. Het leuke van de toer was dat we heel jonge (piepkleine) alligators zagen! Het verschil tussen een krokodil en een alligator zie je vooral aan de kleur en de vorm van de bek: krokodil = groen met ronde bek; alligator = zwart met spitse bek. Ook gingen we tijdens de tramtoer naar de uitkijktoren. Hier zag je pas goed hoe uitgestrekt het gebied is. Je kunt het einde niet zien….
Vrijdag 12 februari 2010
Deze dag reden we naar de Keys! Maar eerst bekeken we het 2e deel van de Everglades en liepen hier 2 (korte) trails (wandelpaden). Ook hier zagen we ontzettend veel vogels en alligators. Het verschil met gister was, dat ze nu veel dichterbij zaten. Je kon ze dus nog beter op de foto zetten. Zie de foto’s.
Op de Keys (Islamorada) bezochten we het Theater of the Sea. Hier hadden ze zo’n 5 schildpadden, 5 zeehonden, veel grote “papagaaien” en 2 dolfijnen. We bekeken de dolfijnenshow. Je hoorde goed wat een verschillende geluiden ze kunnen maken. De dolfijnen hadden behoorlijk wat ruimte om te zwemmen, maar de andere dieren hadden het niet zo ruim….
Ook de highway 1 heeft stukken met veel gebouwen en (dus) veel auto’s, maar ook heel veel groene stukken en gedeelten met uitzicht over het water (de Atlantische oceaan aan de ene en de golf van Mexico aan de andere kant en dat vaak in één oogopslag. Dat is natuurlijk wel bijzonder.
Verder zie je ook hier veel vogels en er zouden ook herten moeten zitten, maar die hebben we nog niet ontdekt.
Het weer was vandaag erg goed – we hebben de hele dag met “de top down” kunnen rijden in ons overhemd. Het was tussen de 70 en 80 F. (20 tot 26 graden). Wel stonden we een tijdje stil, omdat er een ongeluk was gebeurd (en dan kun je echt nergens meer heen). Maar met de radio aan met 60er en 50er-jaren muziek was ook dat goed te doorstaan. Als we geen koffie en een sundae ijsje bij Mac Donald hadden genomen (voor $2,25 pp, zelfs op de Keys goedkoop dus) hadden we dit oponthoud misschien niet gehad…..
Rond 18.00 uur kwamen we bij ons hotel in Key West (einde v/d Keys) aan en dat was net op tijd. Bij de receptie zeiden ze dat er voorspeld was, dat het binnen een uur zeer slecht weer zou worden: heel veel regen (onweer) en harde wind. Op de kamer keken we tv (naar het weerkanaal) en ze raadden je inderdaad aan om binnen te blijven, maar……we hadden nog niet gegeten. We bleven een uur op de kamer en gingen er toen toch maar op uit. Het onweer was over, de wind was gaan liggen en de waarschuwing was ingetrokken. We aten in het plaatselijke Hardrock Café (niet heel geweldig) en….wie kwam er op de grote LCD-schermen voorbij….juist ja Fogerty!! (met Kenny Aronov).
Zaterdag 13 februari 2010
Ook vandaag hebben we lekker uitgeslapen. Na het ontbijt zijn we het eiland rondgereden. Key West is ongeveer 4 bij 6 km….. Er was een dip in het weer: erg koud, 16 graden. De ochtend bekeken we wat stranden maar dat viel (dus) tegen. Ook troebel water. En alles bebouwd tot bijna de waterlijn. We denken met weemoed terug aan Maui en Big Island… We kochten fruit in de plaatselijke supermarkt, bezochten een speciale plantentuin en het Florida Keys Eco Discoverycentrum (met een mooie film over het zeeleven onder water).
’s Middags de verplichte nummers afgelopen. Zoals het huis van Hemingway (best indrukwekkend), president Truman’s Little White House (waar bijv. het Marshallplan bedacht/ontwikkeld is), Sloppy Joe (door Hemingway bekend café), Mallory Square (zonsondergang: bewolkt…) en vervolgens ‘gewinkeld’ op de Duvalstreet (deed ons aan Bourbonstreet uit New Orleans denken). Niet echt ons ding (veel patsers ook op straat).
Tot slot gegeten in de Ihop (international house of pancakes) en wel een lekkere vleesmaaltijd (dat kan daar inderdaad ook): goed en goedkoop.
Zondag 14 februari 2010
Van Key West naar Orlando: zo’n 650 km. Niet langs de stranden van Miami: dat werd ons door iedereen afgeraden: lang weekend, Valentijnsdag en internationale botenshow. We denken overigens niet dat we daar iets gemist hebben, gelet op onze interesses. Wél gedeeltelijk door de binnenlanden van Florida met weinig tot geen toeristen (bijv. de 441, langs Lake Okeechee). Veel vogels weer. Maar ook veel diepe armoede (groot contrast met Key West: onvoorstelbare rijkdom). We spreken hier overigens over materiële rijkdom/armoede. Vraag blijft wie het gelukkigst is. Alhoewel we niets van het ‘Wildlive’ verwachten toch nog verrassingen. 5 Raccoons (wasberen) waarvan 2 levend (de overigen hadden zich verspreid over het wegdek). En een twintigtal gordeldieren (allemaal levend, kennelijk iets slimmer). Mooi kunnen filmen/fotograferen (zie foto’s). Een mooi einde van onze vakantie, want morgenochtend retour Holland. Wel via Washington DC waar deze weken veel sneeuw is gevallen en nog valt……we hopen dat we geen vertraging krijgen, maar we hebben een bruin vermoeden……
De laatste nacht sliepen we in met de karakteristieke Amerikaanse treingeluiden vlakbij ons hotel.
Nagekomen bericht: inderdaad: 24 uur vertraging naar huis! Het vliegtuig van United Airlines kreeg pech boven de oceaan: airco/luchtdruksysteem kapot en de kapitein wilde geen enkel risico nemen en verder vliegen op alleen het reservesysteem. Terug via Boston (waar reparatie niet lukte) naar Washington. 's Nachts om 04.00 uur in hotel. Beter dan in de oceaan zullen we maar denken.......
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
