Week 1: de Pacific en Joshua Tree
Door: Tineke
19 Juni 2011 | Verenigde Staten, Pismo Beach
Zaterdag 11 juni 2011
Amsterdam > Los Angeles
Enige weken geleden hadden we besloten de geplande vakantie twee weken te vervroegen: Hertz had een schitterende ‘muscle car’ in de verhuur en er was een grote carshow in Pismo (tussen Los Angeles en San Francisco). En rijden langs de Pacific Coast (over de 1 en 101) is ook niet verkeerd.
Om 09.50 vlogen we van Schiphol naar Los Angeles. Om op tijd in te checken enz. bracht Erik ons al om 6.00 uur weg met zijn auto. Dat was helemaal top (op dat tijdstip ging er geen trein in het weekend)! Alles verliep voorspoedig en in het vliegtuig konden we behoorlijk slapen. Daardoor ging de tijd (10 uur vliegen) snel voorbij en was het weer een makkelijke (vlieg)reis. In Los Angeles haalden we de auto op bij Hertz. Voor de liefhebbers: een blauwe Ford Mustang met brede, witte strepen, 5 liter, 420 pk en 8 cilinders. Hiermee reden we zuidwaarts richting Mexico via de 405 en de 1 langs Huntington Beach en Laguna Beach naar de Balbao Pier. Op deze pier zat een Ruby’s Diner tent, maar deze was niet zo mooi als verwacht. De “meisjes” hadden wel 50tiger jaren kleren aan maar verder was er weinig “fifties” te zien. Later op de dag zagen we nog meer van deze tenten en daar kon je wel de sfeer van vroeger zien/voelen…..
Balboa ligt op een schiereiland. Het was er gezellig druk en je kon met veerboten naar een middenstuk waar erg dure huizen stonden. Hier gingen we niet heen. Wel wandelden we langs de oceaan en op de pier. Daar zagen we met het blote oog tig dolfijnen en (waarschijnlijk) blauwe vinvissen. Helaas waren ze nogal ver uit de kust, maar met de verrekijker kon je ze toch wel goed zien. Verder zaten er heel veel vogels, vooral pelikanen en het was zo’n 24 graden. Dit was dus een goed begin van ons verblijf aan de kust, zeker toen we nog een Subway vonden ook (lekkere en goedkope broodjes)!
Rond 18.00 uur kwamen we bij ons hotel: Marina Inn in Dana Point. We brachten de koffers naar de kamer en gingen nog even een supermarkt zoeken, zodat we koffie, water en fruit konden inslaan….
Zondag 12 juni 2011
Dana Point > Joshua Tree National Park > Dana Point
74, 79, 10, 62, door Joshua Tree NP, 10, 111, 74, 371, 15, 76, 5 en de 1:
600 km
Deze rit ging veel door de bergen (tot zo’n 2000 meter hoogte) en was erg mooi. Op de 74 kwamen we veel motorrijders tegen en bij een uitzichtspunt hoog boven Lake Elsinore stonden heel veel motorfietsen geparkeerd. Dit was een soort koffiestop.Wij stopten dus ook. Dronken onze eigen koffie en konden de motoren goed bekijken. Het viel op dat er erg veel Ducati’s stonden!
Het Joshua Park stond vol met speciale bomen (inderdaad, die van de hoes van U2), die op bonsai boompjes lijken maar dan tot meters hoog en tientallen centimeters dik. Ze zijn toch vrij klein en eigenlijk maar kaal. Verder lagen er ontzettend veel (bergen) grote stenen Het was wel speciaal om dit te zien. Het was weer een heel ander landschap dan we door de jaren heen gezien hebben.
We kwamen ook door Palm Springs. Dit is een stad aangelegd midden in de woestijn (met veel luxe woningen,‘bejaardenverblijven’ en tig sproei-installaties). Dat het toch echt woestijn was, zag je het beste van boven uit de bergen: dorre woestenij (zand met rotsen) met in het midden een zee van huizen en groene grasvelden/tuinen/golfbanen.
Verder viel vandaag weer op dat de benzine hier nog steeds erg goedkoop is (omgerekend 75 eurocent per liter), dat het op een gegeven moment 100 graden Fahrenheit was (ruim 35 graden Celsius) en dat Mike een eekhoorntje heeft plat gereden….nota bene het eerste wildlife wat we (onverwachts) zagen.
Maandag 13 juni 2011
Dana Point > Santa Monica: 150 km
Via de 1 en 405.
Rond 8.00 uur reden we met onze korte broek aan noordwaarts richting Santa Monica. We stopten een paar keer om het strand en de oceaan te bekijken. Het was niet altijd makkelijk om een parkeerplek te vinden, maar het lukte meestal bij een parkeermeter. Hier moeten “kwartjes” in en die sparen we nu dus….. In de oceaan zagen we verschillende keren grote scholen dolfijnen in de verte.
Ook vandaag kwamen we langs Huntington Beach en nu stopten we hier om de pier te bekijken. Dit viel wel wat tegen. Er waren bv. maar weinig vissers (wat toch altijd een gezellige sfeer geeft) en er stond nogal wat wind (waardoor het minder warm was). De pier was van beton, duidelijk minder gezellig dan van hout.
Rond 12.00 uur waren we in Santa Monica. Na het inchecken in het Best Western Hotel aan de Santa Monica Boulevard (ja, ja, uit dat liedje) gingen we met de hotelshuttle naar het strand en de pier. Hier was het net als andere jaren behoorlijk druk en gezellig (veel staatverkopers, muziek, kermis en gezellige winkeltjes). In de winkelstraat (de Thirth Avenue) was weinig te doen. We waren dan ook zo uitgekeken en gingen met de bus terug naar het hotel. De bus kost slechts 0,75 dollarcent en dit betaal je door munten in een gleuf te gooien. Ik had het keurig uitgeteld en mikte een handje vol in het apparaat. Helaas was dat niet de bedoeling, want zo zat de boel meteen verstopt! De (echte Amerikaanse/hele dikke) buschauffeuse keek niet echt vrolijk…. Pas toen Mike zei dat hij Tineke thuis had moeten laten, knapte ze zichtbaar op.
Op de kamer aten we brood, werkten aan het verslag en de boeken en gingen vroeg naar bed (we hebben beiden duidelijk stevig last van het tijdsverschil).
Dinsdag 14 juni 2011
Santa Monica > Venice Beach
We sliepen nog een nacht in hetzelfde hotel. De ochtend bleven we wat op de kamer hangen. We belden naar huis, reorganiseerde de koffers en bespraken de route (en de hotels) voor de komende dagen.
Rond 12.00 gingen we met de bus naar Venice Beach. Hier keken we wat rond (zagen een hoop vreemde mensen: junks, zwervers, overdreven sporters, blotere vrouwen enz. enz.) en wandelde terug naar Santa Monica. Het weer was vandaag “vreemd”: het was bewolkt, warm en toch ook koud. Vooral als de wind opstak, was het aardig fris, terwijl de wind eigenlijk warm aanvoelde. ’s Avonds aten we in de I-Hop (wat niet echt smaakte…).
Woensdag 15 juni 2011
Santa Monica > Morro Bay: 350 km
Tot 12.00 vermaakten we ons op de kamer in Santa Monica (boeken/verslagen/planning/sporten). Daarna reden we verder noordwaarts langs de kust over de 1 richting San Francisco. Het was niet heel erg druk op de weg en we konden dan ook rustig rondkijken. Voor Ventura is een leuk ‘roadhouse’ wisten we nog van de vorige keer: Neptune’s Net. En net als toen was het er gezellig druk en er stond een oude auto. Even later kwamen er 3 bijzondere auto’s bij. O.a. een Mercedes SLR met 845 pk!! De eigenaren waren leden van het Duitse formule 1 team en hadden de GP van Canada gereden. Op de oceaan waren behoorlijk wat surfers, één zeehond die verstoppertje met ons speelde en het was mistig…….
We reden door naar Santa Barbara en bekeken daar het centrum vanuit de auto.... Er waren veel soorten winkels en wat vooral opviel was al het groen (bomen en planten). Vervolgens naar Solvang (een Deens dorpje) en kochten een “cinamonroll” bij de bakker. Toen we verder reden, nu op de 101, maakte Mike een foutje. Het is hier nl. kennelijk de gewoonte om helemaal aan de kant te gaan (uiterst rechts) wanneer er een politieauto of i.d. met zwaailichten en sirenes aan komt. Ook als er ruimte genoeg is en ook als de politie/brandweerauto je tegemoet komt. Mike zag de brandweer duidelijk tegemoet komen, maar haalde voertuigen die uiterst rechts (in de berm) stil waren gaan staan gewoon in: ruimte zat want 4 rijstroken. Dit schoot wel lekker op (maar kennelijk goed fout??)!!
Zo kwamen we in het Best Western hotel El Rancho in Morro Bay. Dit was een prima en vooral schoon hotel voor een heel redelijk prijs (50 euro)! Morgenochtend kijken we of het ontbijt ook zo goed is….
Donderdag 16 juni 2011
Morro Bay > Monterey: 250 km
Onze eerste stop (natuurlijk voor koffie) was nog in Morro Bay. Je kon hier nl. naar het Morro Strand State Park. Er stond erg veel wind en dus was het koud en er was niet veel te zien. Alleen een oude baggerboot en wat surfers. Wel was er een vogelspotter en die liet ons door zijn kijker een nest zien van een slechtvalk. Er zaten 2 jonkies in een gat in de rots en af en toe kwam de moeder langs. We hebben er foto’s van, maar ze zijn niet heel erg duidelijk. Het was dan ook nogal ver en hoog van ons vandaan.
Zo reden we verder noordwaarts de 1 af langs de kust en we waren zeker niet de enige die in een Mustang rond reden (maar wel de enige in een speciale GT).
We kwamen weer langs de zeeolifanten (waar het behoorlijk druk was met kijkers) en we spraken met zeeotterspotters. Zij vertelden dat het met deze beesten niet zo goed gaat (vervuiling).
We keken nog even rond in Pebble Beach en toen rond 15.30 de mist wat optrok, werd het wat warmer en reden we door het dorp Carmel. Hier zie je dure en bijzondere huizen in een zeer groene omgeving!
Na Carmel begonnen we aan de 17 miles drive. Dit blijft een mooie weg langs de oceaan en door het bos, met onderweg surfers, zeeotters, zeehonden en vogels. Een van die vogels is de condor. Soms vliegen ze zo laag over je heen, dat je ze mooi kunt fotograferen. Helaas hebben ze ook aan enkele van deze dieren een zender gehangen.
We zouden slapen in de Super 8 in Monterey/Carmel (aan de Munras Ave), maar eerst gingen we langs de Subway. Dat was een goede aktie, want de straat naast de Subway stond vol met.……oude auto’s! Dat was dus weer geluk. En het leuke was, dat er heel veel Camaro’s stonden (een auto die Mike toch ook graag nog een keer wil huren)!.... Het hotel was overigens prima (voor omgerekend net 40 euro).
Vrijdag 17 juni 2011
Monterey > zuidwaarts terug naar Pismo Beach: 150 km
Omdat we ook vandaag niet ver hoefden te rijden, sliepen we lekker uit. Daarna eerst langs de supermarkt en dan de 1 weer op. Als je van de andere kant komt, lijkt het allemaal toch weer anders. Je ziet steeds andere dingen en vraag je af of dat er op de heenweg ook al was…. Bij Big Sur maakten we een korte wandeling langs dikke Redwood-bomen in het Pfeiffer State Park. We kwamen in het park zonder te betalen, omdat we de weg naar de Lodge aanhielden.
Bij Cambria gingen we de weg af om het dorp te bekijken. Vorige keer liepen hier veel herten op de straten/rond de huizen. Nu zagen we er geen. Wel genoten we weer van de mooie, dure huizen (soms wel klein) en van het mooie uitzicht over de oceaan. Als je nl. naar de Burton Drive rijdt, kun je daar op een “stiekem” plekje tussen de huizen op een bankje zitten (in de zon).
Aan het eind van de middag kwamen we in Pismo Beach en schrokken we van ons hotel. Supermooi met heerlijke bedden, mooie badkamer, balkon en een prachtig uitzicht!
Na het avondeten liepen we nog even naar het dorp. We waren namelijk speciaal naar Pismo gekomen om de jaarlijkse grote carshow te bewonderen. En deze avond was er een soort ‘parade’: veel oude auto’s die door het centrum ‘cruizden’.
Zaterdag 18 juni 2011
Nog een dag in Pismo Beach.
Lekker uitgeslapen, de was gedaan en aan de boeken gewerkt. Het lijkt een schitterende dag te worden: blauwe lucht met enkele wolken. We genoten van het uitzicht vanaf onze kamer. ’s Middags gingen we weer naar de carshow (loopafstand van het hotel). Nu was het er erg druk: ruim duizend oude auto’s en meer dan 150.000 bezoekers. Leuk om die ‘Amerikaanse oude auto cultuur’ op te snuiven en naar de mensen te kijken. Voor de liefhebbers: zie de foto’s. Morgen gaan we het binnenland (de hitte) in……(Sequoia National Park en Yosemite).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley