Californië: Pacific Coast Highway: LA > Bodega Bay

VOORAF: ZIE WWW.TINEKEMIKE.NL VOOR FOTO'S EN FILMS!!!

Zie voor het verslag van onze vorige reis (2009) naar ondermeer de VS en Canada via Jan Doets de link linksonder op dit scherm.

Zaterdag 09 januari 2010
Erik bracht ons ’s ochtends om 07.00 naar Schiphol want de treinen reden onvoorspelbaar en met vertraging door de sneeuw. Op Schiphol het 1e wild gezien: reigers, aalscholvers en hazen (goed te zien in de sneeuw). Prima reis gehad. We waren wel even bang dat we mogelijk niet konden vertrekken i.v.m. de sneeuw, maar dat viel reuze mee. Ook in Chicago ging het prima (we moesten daar snel overstappen naar LA).

Zondag 10 januari 2010
De Corvette Convertible (knalgeel met zwarte streep, 12000 mile gereden en 450 pk) bij Hertz in Los Angeles opgehaald en naar Santa Monica gereden. Zomer.. een raar gevoel zo in de winter…(zijn we niet gewend). 25 graden aan het strand bij de pier. In de oceaan zagen we op grote afstand dolfijnen of bruinvissen. Het is zondag dus iedereen was buiten op parade. We bleven een tijdje op de pier hangen. Er waren veel vissers die nauwlettend door pelikanen werden geobserveerd. Vervolgens in het centrum de drukke maar gezellige winkelstraat bewandeld (3th Promenade) en wat kleine inkopen gedaan. Veel types Paris Hilton zien lopen (en inderdaad soms met hondje onder arm en telefoon aan oor). Toen naar ons hotel in Santa Barbara. De Corvette rijdt zoals verwacht: als het moet als een beul maar ook lekker rustig. Bagage konden we net kwijt. Geen cruisecontrole, wel navigatie en dat kwam goed uit (want we konden het hotel niet goed vinden). We moeten nog wel wennen aan alle electronica…..

Maandag 11 januari 2010
Om ongeveer 8.30 gingen we na een lekker ontbijtje in het hotel weer op pad. We dronken koffie in het vakantiedorpje Solvang waar het nu erg rustig was, maar waar wel veel hotels waren…. Zal in het hoogseizoen dus wel anders zijn. Dorpje vonden we niet echt bijzonder. Daarna reden we naar Morro Bay waar we zo`n 6 herten in het dorp zagen. We reden verder de 1 af en onderweg kwamen we langs een plek waar een hele kolonie Elephant Seals lag met jonkies!! Dat was super om te zien. Bijna elk wijfje had een baby (de meesten net geboren) en de mannetjes lagen er log tussenin! Ze gooiden met hun voorpoten zand op hun lijf (wat de jonkies na deden!) en alle seals maakten veel lawaai.
Toen we weer verder reden was er niet veel meer te zien, want er hing veel mist boven de oceen. Ondertussen werd het ook al donker en kouder en dus wilden we de kap dicht doen, maar…..dit ging niet meer. Het systeem was in de war, want de kofferbak ging ook niet meer open. Daarom gingen we naar Hertz in Monterey. Zij konden het ook niet voor elkaar krijgen en daar hebben we de auto omgeruild voor…..(jawel) een zwarte Mustang Convertible!! Alsof het zo moest zijn en eigenlijk toch ook wel heel leuk. Morgen zullen we de mustang in San Francisco `terugruilen` voor een andere Corvette. We zagen overigens deze trip tig tig tig Mustangs en slechts een enkele Corvette.

Dinsdag 12 januari 2010
09.00 in de Mustang vanuit Monterey naar San Francisco (moesten we toch doorheen rijden) om de Mustang te ruilen voor een nieuwe Corvette. De Mustang is ook een prima auto (dat wisten we al van de afgelopen jaren) maar heeft duidelijk niet dat brute geweld en skeltergevoel van de Corvette.
We konden Hertz gelukkig prima vinden (op het vliegveld) en ze waren al op de hoogte van onze komst. Sterker nog: de nieuwe Corvette (bouwjaar 2009, nog geen 10.000 op de teller) stond al glimmend klaar bij de klantenservice. En ze wisten precies waar het om ging. Zeer opmerkelijk vonden we, want per dag gaan daar honderden (zo niet meer) auto’s in en uit. Benzine die we verbruikt hadden met de Mustang hoefden we op voorstel van Mike niet te betalen. En voor we het wisten waren we al weer onderweg met de Corvette. Moet toch echt gezegd worden: prima service van Hertz, daar blijven we de komende jaren gebruik van maken! Vervolgens naar de Golden Gate Bridge, de bekende foto’s (weer) gemaakt en verder naar het noorden via nog steeds de Pacific Coastal Highway (oftewel de 1). Erg mooi en van harte aan te bevelen, zeker boven San Francisco.
We reden nog niet langs de oceaan (Muir Beach) of via de satellietradio denderde ‘White Rabbit’ van Jefferson Airplane door de auto en maakte een gelukzalig gevoel zich meester van de bestuurder van de auto. En dat bleef zo. Tjonge jonge, wat rijdt die auto en wat een mooie weg. Veel bochten en magnifieke uitzichten. Wat regen en dus natte wegen maar dat gleed lekker (achterkant van de auto……).
Ouderwets veel herten gezien. En witte reigers en vele soorten roofvogels.
Naar Port Reyes National Seashore geweest. Daar wilden we ondermeer de vuurtoren bekijken. Maar geen hand voor ogen te zien door de dikke mist, dus ook geen vuurtoren….. wel met moeite de weg terug kunnen vinden. Vervolgens via de kustweg verder naar het plaatsje Valley Ford en daar een klein hotel betrokken (zo weggelopen uit een Hitchcock film). De eigenaresse gaf ons nog een tip voor een restaurant en dat bleek niet verkeerd uit te pakken. Via mooie wegen het binnenland in naar Occidental en daar bij een ‘Italiaan’ heel lekker gegeten, we waren ook de enigste klanten.

Woensdag 13 januari 2010
Vandaag reden we naar het verste punt in onze kleine roadtrip over de Pacific Coastal Highway (de 1): Bodega Bay, zo´n 150 km boven San Francisco. Daar aangekomen genoten we nog even stevig van de Pacific om vervolgens over de Coleman Valley Road terug naar Valley Ford te rijden. Dit was een heel smalle weg die door de bergen slingerde met veel mooie uitzichten en grote vogels die een kruising leken tussen een gier en een kalkoen. Gelukkig slechts een enkele tegenligger. Het was verder alsof je in een film reed uit de jaren 50.....Na een stop bij een lokale supermarkt voor een ontbijtje en een telefoontje naar huis, reden we verder over de 1 terug naar San Francisco. Met wederom prachtige uitzichten over de wilde oceaan. Ook zagen we heel veel vogels langs en op het strand. Toen we deze van wat dichterbij wilde bekijken, lag er opeens ook een dikke zeeolifant (ruim 4 meter lang). We hadden het allebei niet gezien, het leek gewoon een grote boomstam (maar gelukkig zag hij ons ook niet!). Veel pelikanen: meesters in het zweven, prachtig om te zien. We bevonden ons op een gegevens moment tussen wel duizend vogels (meeuwen en pelikanen) die ons nauwlettend in de gaten hielden en rondjes om ons heen cirkelden. We begrijpen nu waarom de flm ‘Birds’ van Hitchcock hier in de buurt is opgenomen
We gingen weer verder over de 1, over de Golden Gate, door San Francisco terug naar een Best Western hotel in Monterey.

Donderdag 14 januari 2010
Vandaag hebben we de 17 Mile Drive gereden tussen grofweg Monterey en Carmel. Dit was een schitterende route langs de kust. Vaak kwamen we langs stranden met hoge golven/ruwe zee. Overal zagen we vogels (ook weer veel pelikanen), zeeotters, zeehonden en zeeleeuwen. Onderweg dronken we koffie in een sjiek winkelcentrum waar alles om golf draaide: Pebble Beach. De koffie was dan ook geen 1 dollar zoals bij Mc Donald, maar 4 dollar per mok!! Dat was dus andere koffie.... Gelijk maar even de sjieke lodge ter plaatse bekeken....(in onz vakantiekloffie
Vervolgens reden we vanaf de 17 Mile Drive via de exit Carmel de ´Scenic Road´ op, Carmel in. De naam Scenic Road klopt helemaal en zeker een prachtige weg om te rijden als je in de buurt bent. Erg schilderachtig: mooie huisjes aan de oceaan. Vanuit de Corvette ook de winkelstraten in Carmel bewonderd. We waren daar weer niet de enigen die met een aparte auto rondreden.
De hele weg keken we uit naar walvissen, maar we zagen niets. Toen we op een gegeven moment eindelijk blows in het water zagen, waren deze zo ver weg dat we de bijbehorende walvissen niet konden zien. Jammer!
Zo rond 2 uur in de middag kwamen we bij het Monterey Bay Aquarium aan. Dit hebben we bekeken en was best leuk. In de buurt van het aquarium was een grote outlet. Daar hebben we wat rond gekeken (maar niets gekocht) en later nog geslenterd in Cannery Row. Tussen de outlet en het aquarium lag een hele groep zeeleeuwen(honden?) op het strand. Dat was eigenlijk wel raar zo midden in de stad. Er kwam best veel verkeer langs.....
Na deze zeer geslaagde dag hebben we prima gegeten (een 3 gangen menu voor $15) op de pier van Fisherman Warf.

Vrijdag 15 januari 2010
We sliepen afgelopen nacht weer in hetzelfde Best Western Hotel, genaamd Crest Inn, in Monterey. Dit was een voldoende kamer voor een lage prijs (55 dollar) en prima service. Na het gratis ontbijt gingen we naar Point Lobos. Ook dit was weer een weg langs de kust, maar hier kun je ook hele stukken op mooie paden lopen en zo dicht bij de oceaan komen. Zo had je van verschillende kanten een goed zicht over het water. We zagen dan ook meer dan honderd walvisblows en zeker 8 staarten, maar toch allemaal nog ver weg. Wel kwam er een grote groep dolfijnen de hoek om zwemmen. Deze kon je ook zonder verrekijker goed zien want ze sprongen alle kanten op! Het waren er wel 1.000!! En ook hier natuurlijk weer veel zeeleeuwen,-otters, -honden en pelikanen.
Vervolgens de Pacific Coast Highway (de 1) verder afgereden. We dronken koffie in Gorda in het speciale `whale watch cafe´, maar hier zagen we maar twee blows…..De oceaan was hier wel aardig rustig. Voor morgen is er storm voorspeld, dus misschien was dit de stilte voor de storm.
Later stopten we weer bij de zee-olifanten (honderden met tig jonkies) en toen we bijna bij ons volgende hotel waren, zag Mike midden in een weiland/grasveld een linx!! Dat was wel ongelooflijk! Zo dicht bij de bewoonde wereld en langs een drukke weg (de 1). Wil je hem ook zien, kijk dan even naar het filmpje en de foto’s op de site. De lynx had ook kennelijk iets gevangen.
Het leek alsof we heel laat bij het hotel aankwamen, maar het was pas 17.30 uur. Het is dan al zo donker dat het wel 23.00 uur lijkt.
In het hotel de was gedaan, klaar voor Hawaï…

Zaterdag 16 januari 2010
Afgelopen nacht weer in een Best Western geslapen: Casa Grande Inn te Pismo Beach. Een prima hotel met ontbijt voor 80 dollar. Daarbij moeten we nu maar bekennen dat we korting krijgen omdat we 55+ zijn: 10%......
We gingen weer op weg naar L.A. over de 101. Vandaag waren er opvallend veel racefietsers (vrouwen) op de weg (ja..gewoon op de snelweg!) en behoorlijk wat motoren. Later kwamen we langs een meeting voor motoren en natuurlijk stonden er ook weer oude auto´s bij, want die zie je hier echt genoeg! En ook langs de snelweg veel geparkeerde campers. Die waren van de surfers die geduldig op de grote golven zaten te wachten.
Daarna zijn we de Sunset Boulevard en de Sunset Strip afgereden. Hier zie je natuurlijk veel dure winkels, dure auto´s en veel duur plastic zegt Mike, maar dat laatste zag ik niet zo………. (opmerking Mike: plastic vrouwen althans onderedelen daarvan). De automerken waren vooral Aston Martin, Mercedes, Ferrari, Mustang (tig) en een enkele Corvette.
Tot slot hebben we onze knalgele Corvette ingeleverd bij Hertz (net op tijd want het alarm kreeg kuren) en werden we door Hertz keurig naar ons hotel gebracht. Wat een service!
In ons hotel kregen we een heelluxe en grote kamer op de 14e verdieping met een prachtig uitzicht over LA. En gratis internet (na wat inzet van Mike). De weersvooruitzichten voor de komende dagen in Californië zijn zware storm en veel regenen sneeuw. Net op tijd weg dus (want morgen naar Hawaï).