25 mei t/m 02 juni 2010: Canada 2

VOORAF: ZIE WWW.TINEKEMIKE.NL VOOR FOTO'S EN FILMS!!!

INSIDE PASSAGE, VANCOUVER EILAND EN 'SUNSHINE COAST'

Dinsdag 25 mei 2010
Vandaag zijn we in Stewart gebleven en hebben aan de boeken, de film en de foto’s gewerkt. Het ontbijt haalden we in de plaatselijke supermarkt: yoghurtjes (met slechts 1 lepel), fruit en een muffin.
Omdat we de hele dag op de kamer zaten, heb ik Mike (met een tijdschrift) op de hometrainer gezet, zodat hij nog wat bewoog…….
Het weer was vandaag prima (ongeveer 20 graden) en daarom liepen we ook een rondje door het dorp en deden we de boardwalk. Dit is een lange loopplank over een soort van weiland met wat struiken. Er zouden ook vogels moeten zitten, maar die konden we niet echt vinden.
Na het avondeten gingen we met de auto de 37A terugrijden. Deze weg (van 59 kilometer) gaat vanaf de 37 tot Stewart/Hyder en is (dus) doodlopend. We waren blij dat we dit bedacht hadden, want we zagen maar liefst 7 zwarte beren (waarvan 1 jonkie), een zwemmende bever, een heel groot stekelvarken (helaas verjaagd door een andere auto) en…..een grote, bruine grizzly!! Je weet niet wat je ziet na al die zwarte beren. Dan zie je pas goed hoe groot grizzlies zijn (zie ook de foto’s).
De zwarte beren waren wel erg schuw en 1 maakte zelfs iets van een aanvallende beweging richting ons (in de auto). Dat kan aan de grote, zwarte Jeep liggen. Misschien zien ze die wel als een andere/vijandige beer!

Woensdag 26 mei 2010
Stewart > Prins Rupert: 500 km
Ook nu moesten we de 37A weer terugrijden om (via de Cassiar Highway (de 37) en de Yellowhead Highway) richting Prins Rupert te kunnen gaan. Helaas waren er nu niet zoveel beren te zien, blijft toch altijd afwachten en een kwestie van geluk. Totdat we de 16 (Yellowhead Highway) op gingen, zagen we 3 zwarte beren. Daarna helemaal niets meer. Toch was het een mooie route om te rijden, want je had door de groene bomen door telkens uitzicht op de besneeuwde hoge en soms stijle bergen. Langs deze 16 liep ook de spoorlijn en dus hoopten we op wat treinen, maar helaas….deze wens werd niet vervuld.
We aten in Prince Rupert in de Subway die alle ramen van ijzeren rekken had voorzien. Dit tegen het ingooien. Ook andere winkels en gebouwen hadden de boel gebarricadeerd. Veel ‘zwervers/bedelaars’ en een continue door het (kleine) centrum rondrijdende politieauto. In deze stad voelden wij ons niet echt op ons gemak.
We sliepen in de “Pacific Inn”. We wilden eerst naar hotel “Highlander”, maar daar was het personeel niet echt vriendelijk en de kamer wat rommelig, oud en niet geurloos. Tevens dit hotel Highlander afgezegd voor over 2 maanden en gereserveerd in de Pacific Inn: prima hotel en nog veel goedkoper ook. Vervolgens vroeg naar bed. Morgen moeten we om 5 uur op om de veerboot te halen (Inside Passage).

Donderdag 27 mei 2010
Prins Rupert > Port Hardy: met de veerboot.
Op de B.C. Ferries (veerboot) hadden we een stoel in de speciale Aurora Lounge (1e rij!). Dit is een grote ruimte over de volledige voorzijde van de voorkant van het schip met veel zonneglas/ramen, gratis 1x koffie, flesjes water en koekjes. Je kunt alleen met een pasje naar binnen. De reis duurt zo’n 15 uur en rond 22.30 waren we in Port Hardy (in het donker). Gelukkig had Mike het hotel (Glen Lion) besproken en hij wist waar het was…..
Op de veerboot zagen we niet veel waterleven (3 orka’s, 3 walvissen, alles op grotere afstand). Wel was het uitzicht (ondanks af en toe regen en mist) weer prachtig. Ook zag je veel stroming in het water, want het werd vloed en dat is hier behoorlijk heftig.
Op de boot hebben we chic gegeten: een buffet voor 30 dollar. Vooral de toetjes waren weer erg lekker. Het gevaar van zo’n buffet is wel, dat je gauw te veel eet!
Op onze kamer in het hotel te Port Hardy hoorden we een zeehond (de kamer ligt aan de haven)! We konden hem niet zien, omdat het donker was. De volgende ochtend konden we hem wel traceren!

Vrijdag 28 mei 2010
In Port Hardy gebleven om aan de boeken te werken, de omgeving beter te bekijken (’s avonds) en om de was te doen. We werden gewekt door de zeehonden: 3 kleine en 1 hele grote. Het doet ons denken aan Griekenland, want daar hadden we ook wel eens last van honden…. De kamer heeft een prima uitzicht. ’s Ochtend was het eb en zagen we zeker 10 adelaars (zie de foto’s)!! Daar word je toch warm van….
In de middag hebben we een stuk gerend voor de beweging/conditie. De mensen hier weten niet wat ze zien. Twee oudjes in korte broek met behoorlijk witte pootjes….
Mike zit aan de tafel voor het raam te werken, maar of hij veel doet, weet ik niet. Er gebeurt buiten nl. van alles: de arenden met jonkies vliegen af en aan; de zeehonden (waaronder een heel groot mannetje) maken “ruzie”; een duikeend zie je onder water zwemmen en visjes vangen; een reiger loopt/vliegt rond; 9 ganzen scharrelen wat heen en weer; het wordt vloed in een rap tempo (je ziet het water stijgen); er landt/stijgt een watervliegtuig op; er worden reeds gekapte bomen in het water ge…gooid; vissersbootjes komen langs én de koffie is gratis.
Na het avondeten hebben we nog een stuk gewandeld over het Quatse River pad. Hier zie je in de zomer veel zwarte beren. Nu is het geen zalmtijd en dus zijn de beren er ook nog niet. Wel zag je ook daar arenden.
Het is hier dus (ook in het voorjaar) heel goed vertoeven!!

Zaterdag 29 mei 2010
Port Hardy > Campbell River: 200 km
Toen we wakker waren, hebben we eerst mijn moeder gebeld. Zij was nl jarig!
Verder noordelijk dan Port Hardy kun je op Vancouver Island niet (goed) rijden, dus gingen we op weg naar het zuiden. Over de 19 via Port McNeill naar Campbell River. We wilden dit dorp wat beter bekijken, maar het regende de hele tijd en veel winkels, musea enz. waren gesloten. Wel was de glasblaaswinkel (bij de pier) open, maar daar hadden ze niet zulke leuke dingen als vorig jaar. Alles moet duidelijk nog op gang komen. Ook op de pier (waar het anders altijd gezellig druk is) was niets te beleven.
Ongeveer 13 km voor Campbell River hadden we nog gekeken bij het uitzichtspunt van de Seymour Narrows. Hier gaat het water door een versmalling met wel 30 km per uur naar de oceaan (en terug natuurlijk)! In het dorp zagen we wel nog wat herten bij de huizen.
Zo reden we door naar Comox /Little River om met de ferry over te steken naar de Sunshine Coast: naar Powell River. Hier hebben we wat rondgekeken / rondgereden. Het is een keurig opgeruimd dorp. En overal zie je bomen en bloemen. Dit was ook zo langs de weg naar Lund. Daar hebben we overnacht in een Bed & Breakfast. De gastvrouw (en de hond) was erg aardig, maar de kamer (en vooral het bed) was wel klein. De tuin om het huis was erg mooi en maakte het een beetje sprookjesachtig.

Zondag 30 mei 2010
Lund > Sechelt: 180 km
Na het ontbijt liepen we nog even een wandelpad naar de oceaan. Het was een groene wandeling want overal liepen de bomen en struiken uit en stonden de bloemen in volle bloei. Maar….het was steeds bewolkt en het regende. Gelukkig was het niet koud (14/15 graden). Helaas was er geen orka of walvis te zien. Jammer!!
We namen de ferry (met koffie) van Saltery Bay naar Earls Cove. Dit duurde zo’n 50 minuten. Op weg naar de veerboot viel het ons op dat sommige automobilisten rijden als gekken om de boot te halen….
Ook hier lag de weg tussen veel groene, hoge bomen, waardoor je weinig uitzicht had op de oceaan en fjorden (‘inlets’). Maar ja…je kunt niet alles hebben.
Zo kwamen we in Egmont (nee, niet Egmond aan zee!). Ook hier was de omgeving erg mooi en liepen we een trail naar het smalste punt van de Sechelt Inlet (Skookumchuck / Tidal Rapid). Het werd eb en je zag het water alle kanten op “duwen” en daardoor kreeg je veel stroming en draaikolken. Het zichtbare verschil in hoogte kan wel oplopen tot 2 meter, het verschil tussen eb en vloed is 7 meter. Het was zeer indrukwekkend om te zien!
We wilden graag weer in een B&B slapen en kwamen zo in Sechelt terecht. Dit was een klein dorpje met mooie huizen en behoorlijk wat B&B’s. Wat opviel was dat ook hier veel huizen te koop stonden. Misschien toch last van de financiële crisis?
Na het avondeten hadden we even last van toeval. We reden terug naar de kamer en Mike zei: ”We hebben nog geen hért gezien!” We kijken direct naar rechts en…staan er 3 herten. Nou vraag ik je??

Maandag 31 mei 2010
We sliepen deze nacht redelijk. Het valt niet mee met z’n tweeën in één klein bed. Het uitzicht vanuit de kamer was prima. We keken over het water tussen de bergen door, alleen regende het bijna de hele dag en was er veel laaghangende bewolking in de baai. Dus dat kon beter.
We kregen een ontbijt met fruit, speciaal brood en twee flensjes gevuld met gesmolten kaas. Ook wij waren nu gevuld voor de rest van de dag, maar ’s avonds kregen we toch wel weer trek. We gingen naar het dorp en i.p.v. bij de Subway aten we bij de Chinees. Daar hadden ze voor 12 dollar een buffet. Het was erg lekker en namen we een ietsje te veel….
De rest van de dag hebben we aan de boeken en de video gewerkt en tussendoor een tukkie gedaan. ’s Avonds hebben we thee gedronken (bijna) op het balkon van onze kamer. Nu konden we wel verder kijken. Al met al een echte (ook geplande) rustdag (kort voor ons vertrek naar Australië).

Dinsdag 1 juni 2010
Sechelt (Sunshine Coast) > Vancouver: 250 km
Ook vandaag werden we verwend met een lekker ontbijt en gingen we om ongeveer 11 uur op weg. We moesten om 17.30 uur pas bij de ferry in Langdale zijn. Daar dit maar een uurtje rijden was, gingen we eerst nog even terug naar Garden Bay, Pender Harbor en Halfmoonbay om wat (vergeten) zijstraten te bekijken. Dit alles was weer mooi groen en aan het einde van de (doodlopende) wegen vaak uitzicht op de bergen en de oceaan. Ook nu was er geen “wildlife” te vinden. We zagen in 4 dagen slechts 3 herten. Wel viel het op dat alles hier erg schoon was! Verder keken we bij een historische supermarkt in Halfmoonbay, maar die was niet echt bijzonder. Hij leek erg veel op de andere winkels…..Gelukkig hadden we vandaag wel wat “Sunshine” aan de “Coast”. En wat wel vreemd was: je rijdt op het vaste land, maar toch kun je deze kust alleen met de ferry bereiken…. Sunshine Coast is overigens niet het deel van Canada wat wij erg mooi vinden.

Woensdag 2 juni 2010
We sliepen in het hotel Accent Inn (Vancouver > Richmond, bij vliegveld). omdat we pas om 20.00 uur zouden vliegen, kregen we een latere uitchecktijd (14.00 uur). Dat was natuurlijk erg prettig. Nu konden we rustig uitslapen en nog wat werken aan de boeken. We brachten vervolgens de huurauto terug naar Hertz, de auto was duidelijk niet nieuw meer maar gelukkig wel schadevrij (ruim 5000 km gereden….). Vervolgens naar het vliegveld gegaan.
Zo gingen we op weg naar……Australië (1